Archief 2009 (juni)

« Naar archief 2009 (juli)

Naar archief 2009 (t/m mei) »

29 juni 2009, Scillies, vis en strand

Vanaf Falmouth een rustige motorzeiltocht naar de Scillies. Stroom mee, dus de 60 mijl waren snel voorbij. Aangekomen direct voor anker in Great Ganilly, een verlaten ankerbaaitje tussen onbewoonde eilandjes. Wit strand, super helder water, dus voldoende ingrediënten voor een mooie stranddag. De kids in hun blootje eindeloos op het strand heen en weer gerend en wij genieten van de rust, de natuur en het gezelschap van de Pjottercrew. We liggen ’s nachts wat onrustig, vanwege de Atlantische swell die de baai inloop, gelukkig is het rustig slapen achter ons Rocna anker. De volgende dag gaan Mees en ik vissen, nogal geniaal. We vangen 6 mooie (de grootste 1 kilo) Pollacks en eten ’s avonds met 8 man rijst met viscurry. Mees pakte de vissen eindeloos uit de emmer en doopten ze tot vriend. Zonder probleem mocht overigens daarna het hoofd eraf en werden ze gefileerd met de nieuwe messen van Thijs en Jen. Pieter probeerde ondertussen steeds de vissen in zijn mond te stoppen, ongekookt…

We zijn ’s avonds naar Saint Hellens pool gevaren om daar een rustig avondje achter het anker te genieten. Een boot lag ’s morgens ongeveer 100 meter verderop, lag niet achter een Rocna.

Vandaag door naar New Grimbsby sound, mooring opgepikt dus vannacht echt ongestoord slapen. Vanmorgen ging de ankerlier op non actief, het anker met de hand op moeten halen en dat is geen pretje. Vanmiddag het ding uit elkaar geschroefd en de koolborstels schoongemaakt. Weer in elkaar geschroefd en hij doet het weer als nooit tevoren. Dat alles zonder Arno van de jachtwerf te bellen, en dat geeft wel een lekker gevoel. We lunchen in The New Inn, de kids eten kip met friet en doperwten, wij eendenborst met Guiness, kan het mooier?

We wachten nu nog een paar dagen op Mjolner en dan gaan we opzoek naar een "wheather window”, om de resterende 400 mijl naar La Coruna, Spanje te varen. Biskaje, kan heftig zijn, dus we willen bij voorkeur goed weer. We laten ons informeren door Criss Tibbs, een Engelse routeerder die ons kan helpen de tocht met goed weer te doen. We verwachten ergens einde week aan de overtocht te beginnen die zo’n 3 dagen zal duren. Het weer en de stemming zijn nog steeds goed!

22 juni 2009, Samen is niet alleen

In Fowey was de afspraak twee avonden achter elkaar, dat de meiden eerst een biertje mochten drinken in de pub en daarna de mannen. Tot twee keer toe hebben Rhiannon en ik inderdaad heel gezellig een biertje gedronken in de pub, waarna we vervolgens met z’n vieren in de kuip bleven borrelen en de mannen de pub lieten schieten.

We hebben in Fowey een aquarium bezocht. Het was een ‘local’ en heel eenvoudig aquarium (niks vergeleken bij het Oceanium in Blijdorp), maar de kids vonden het schitterend. Ze mochten in een bak water krabben aanraken en stonden overal met hun neus bovenop.

Op vaderdag hebben we pappa verwend met een ontbijt op bed, tekeningen van de jongens en een heel dik boek over klussen aan boord en een klein boekje met vis-tips. Daarna hebben we met de Pjotter een wandeling van 4 mijl gemaakt van Polruan (op de oostelijke oever van de rivier) naar Bodinnick. Overigens leerden wij van een Engelsman: "East side sunny, west side money”. Fowey is dus het rijke gedeelte en in Polruan is niks te doen, maar daar schijnt de zon en hetzelfde geldt voor alle andere stadjes aan riviermondingen aan de Zuidwestkust van Engeland.

De wandeling was mooi, maar toch iets langer dan we gehoopt hadden. Gelukkig hielden de kindjes zich goed. Halverwege hebben ze uitgebreid in hun blootje in de rivierbedding gespeeld. In Bodinnick hebben we in ‘The Old Ferry Inn’ geluncht, waarna we met drie verschillende ferries terug naar onze bijbootjes werden gebracht. Het was 14:30 uur, toen de kindjes eindelijk in bed lagen. We hebben de trossen weer losgegooid en zijn in heerlijk zonnig weer ruime wind naar Falmouth gevaren. Falmouth is voor veel boten een springplank naar verdere oorden. Het voelt wel als een mijlpaal (een van de vele) dat we Falmouth bereikt hebben.

In Falmouth blijven we een paar dagen liggen. Vandaag hebben we de hele dag geklust, opgeruimd, wasjes gedraaid, etc. Een van de hoogtepunten van de dag was, dat we in de haven een zeehond zagen, die gevoerd werd vanaf een motorboot en steeds heel ver uit het water kwam om z’n visje te bemachtigen! Mees heeft even bij Emma gespeeld, toen ik met Pieter op m’n rug boodschappen ging doen, terwijl pappa het hekanker op de boot heeft gemonteerd.

Rhiannon en Sebastiaan zijn nu een romantisch avondje uit eten, terwijl wij op hun kindjes passen en morgen doen we het andersom! Naast dat het heel gezellig is, biedt het veel voordelen om zo samen met de Pjotter op stap te zijn! De Mjolner is onderweg naar Engeland, hopelijk sluiten zij zich ook snel bij ons aan! Er zijn nieuwe fotos, die staan vandaag of morgen in het fotoboek.

20 juni 2009, Foto's
We krijgen veel vragen over de foto's en vooral waar ze blijven. Het was even lastig om ze in het fotoalbum te zetten, maar ze staan er inmiddels in! Alles nog steeds heerlijk hier, we liggen in Fowey nadat we gisteravond na het avondeten vertrokken zijn. Heerlijke avond gezeild, tegen de wind in maar hogewal 4bft dus echt een toetje! Vandaag fish en chips, een poepsmeerpartijtje van Mees en Pieter moeten opruimen, en klooien met de watermaker, die kuren heeft... Altijd wat te doen!
19 juni 2009,
Vanmiddag samen met de Pjottercrew, brood, verse eigen gevangen krab en een mooie Sancerre gedronken... Kan het mooier? Oh ja, we zaten in de zon, en we hebben net 4 vissen gevangen.
18 juni 2009, Stampen!

Gistermiddag regende het de hele middag. Rhiannon en ik zaten met de vier kindjes aan boord van de Elena, terwijl Sebas z’n SSB aan de praat probeerde te krijgen en Adam boodschappen deed. Dat gaf ons mooi de kans om de kindjes iets te laten knutselen voor vaderdag. Emma en Mees hebben met vingerverf twee mooie kunstwerkjes gemaakt en Pieter heeft een beetje getekend. Macsen zat erbij en keek ernaar, maar had wel de vingerverf op z'n neus zitten! Alles was opgeruimd, voordat pappa weer aan boord kwam, maar Mees had mijn instructies dat hij het geheim moest houden toch niet goed begrepen, want hij vertelde in geuren en kleuren dat hij iets moois had gemaakt voor pappa! Na het eten klaarde het gelukkig weer op en hebben we de kindjes nog even ‘uitgelaten’ in een parkje en een speeltuin.

Nadat de kindjes allevier in bed lagen, hebben de grote mensen gezellig samen gegeten en de koppen bij elkaar gestoken om een grofmazig ‘plan de campagne’ te maken voor de komende twee weken. Het plan is om rond 1 juli op de Scillies te zijn en dan het eerste mooie ‘weather window’ te benutten om naar La Coruña over te steken. Het plan voor vandaag was om weer een mooi ankerplekje op te zoeken en dat is gelukt. We dachten alleen dat het zonnig en windkracht 0 zou zijn, maar daar klopte niet veel van. De dag begon (10:30 uur vertrek uit Dartmouth) zonnig, maar met een stevige windkracht 4, precies tegen, en dat werd een dikke windkracht 5, terwijl de zon het liet afweten. Kortom, wat 25 mijl relaxed motoren zou worden, werd 43 mijl keihard stampen! Elena deed het overigens fantastisch. Mees en Pieter hadden gelukkig nergens last van en aten gewoon hun boterhammetjes onder een stevige helling. We waren blij, dat we ze in bed gekregen hadden, want luiers verwisselen en slaapzakken aandoen onder zulke schuine en op en neer gaande omstandigheden kost heel veel moeite! Bovendien zijn zulke activiteiten niet goed voor ons eigen gestel. Het duurde even, voordat we ons weer helemaal goed voelden. Mees sliep vervolgens gelukkig tot een uur of 17:00 uur, dus daar hadden we geen kind meer aan. Mees heeft het laatste uur in z’n slaapzak onder de buiskap gezeten. Pieter was om 15:30 uur wakker, maar kon zich gelukkig goed zelf vermaken onder de buiskap en in de speelkamer (SB achterkooi). Onderweg kregen we nog het goeie bericht, dat Rosa geslaagd is voor haar eindexamen! Gefeliciteerd Rosa!

Om 18:00 uur kwamen we aan in Cawsand Bay (in de Plymouth Sound). Pieter en Mees hadden hun slaapzak nog aan en Pieter had een poepbroek. In de boot was het een puinhoop. We waren erg blij, dat we er waren en hadden te doen met de Pjotter, die nog anderhalf uur te gaan hadden.

Het is wederom een schitterende ankerplek. Om ons heen werden wedstrijdjes gevaren door kleine bootjes (laser, mirror, topper, etc.), wat de jongens natuurlijk prachtig vonden. Na het eten zijn we meteen de jongens uit gaan laten in het dorpje Cawsand. Het is een heel oud schattig dorpje met hele smalle straatjes en heel dicht op de zee gebouwd, gedeeltelijk op de rotsen, met twee stranden. We zagen de Pjotter de baai binnenvaren en naast ons voor anker gaan. Na een lekkere wandeling en een biertje in de oude pub, zijn we in Sammie nog even langs de Pjotter gevaren om te horen hoe het hen was vergaan. Zij hadden het ook behoorlijk afzien gevonden en zeiden dat ze nergens meer heen wilden, totdat de wind met windkracht 3 tot 4 uit het oosten komt! Kortom, morgen blijven we hier lekker een dagje liggen om te genieten van dit mooie ankerplekje en daarna zien we wel weer verder. Adam heeft net de in Dartmouth gekochte ‘crab pot’ uitgezet, dus we eten morgen zelf gevangen lobster!
Nog even een mooi bootdetail. We voeren vandaag met de stuurautomaat, beide plotters aan en beide ijskasten aan, en maakten nog steeds 5 ampere stroom, via de zonnepanelen. Je had gelijk Arno!
17 juni 2009, Dartmouth

Na een oninteressante overtocht door Lyme bay aangekomen in Dartmouth. Nogal geniaal kasteelstadje aan de rivier de Dart (toevallig hé) Vandaag met de mannen in de klassieke stoomtrein gereden en weer terug, schijnt de Harry Potter trein te zijn, dus je kunt je het enthousiasme van Leonie voorstellen. Verder een mooi rustig dagje om te wassen en een beetje aan te klooien.

We zijn nu anderhalve week weg, het voelt overigens al een stuk langer. Eigenlijk is het alsof je op vakantie bent, maar dan zonder steeds in je achterhoofd te hebben dat het maar drie weken duurt, nogal een vreemd gevoel.

Elena doet het fantastisch. Eigenlijk nog geen echte klussen hoeven doen. We hebben tot nu toe overigens wel vrij veel gemotord, bij gebrek aan wind en af en toe aan animo. Het is soms wel erg relaxed om even te blijven motoren als de jongens net in bed liggen en wij nog even wat koken, poetsen, wassen, of elkaar lief in de ogen kijken. We kunnen hier overal meer dan genoeg diesel kopen tegen een redelijke prijs; dat maakt wat lui…

Nog even wat rechtzetten uit een eerder post. Sailtron heeft onder garantie, zonder mokken, een nieuwe marifoon opgestuurd (de derde) en die gaan we nu achter een DC/DC transformator installeren, dat zou toekomstige problemen moeten voorkomen.
15 juni 2009, Tweede, derde, twaalfde vis en eerste BBQ!

In Cowes heeft de Pjotter een geniaal boekje gekocht: "Bijzondere ankerplekjes langs de Engelse Zuidkust”. Daar moesten we er natuurlijk eentje van uitzoeken voor de volgende dag. We kozen voor een geniaal plekje in de monding van de rivier van Poole. We lagen daar bijna als enige bij een klein zandstrandje in het midden van een natuurgebied. Direct de bijboot opgepompt en naar het strand gevaren. De kindjes klooiden eindeloos met zand en water. Mees probeerde indruk op Emma te maken door vanaf het strand head first in het water (17 graden) te duiken. Emma was zeer onder de indruk en Mees moest onder de warme douche…

Het is echt heerlijk om samen met Pjotter op te varen. Mees en Emma spelen echt samen en Pieter en Macsen klooien er een beetje omheen. Met Sebastiaan en Rhiannon kunnen we het echt goed vinden. Het was natuurlijk even spannend of je allebei dezelfde verwachtingen hebt, maar tot nu toe is het geniaal. Er is weinig, waar we nog niet op getoast hebben.

De volgende dag zijn we voor anker gegaan in Studland Bay (uit het boekje natuurlijk). Mooi weer en de eerste strand-bbq gehouden. Toen we terugvoeren naar de boot na de bbq, zagen we dat naast ons de boot was geankerd, waar we twee jaar geleden een week mee zijn opgevaren naar de Scillies. Robert had onze knalgele boot van verre gespot en zijn anker naast ons laten vallen. We hebben ’s avonds een biertje bij ze gedronken en het was gezellig als vanouds. De volgende dag hebben we mooi gewandeld naar ‘Old Harry’s Rocks’ (bovenaan de krijtrotsen) en de kindjes hebben weer uitgebreid op het strand gespeeld. Pieter loopt zonder enige vrees heel ver het koude water in, dus daar zijn we druk mee. Neef Jasper kwam langs en dat was erg gezellig.

Ons volgende ankerplekje (ook uit het boekje) was de mooiste tot nu toe: Worbarrow Bay. We waren de enige twee boten, in helder blauw water, aan de voet van een ongelofelijk hoge witte klif. Daar ben ik met Sebas gaan vissen. Nou hebben we allebei behoorlijk geïnvesteerd in ‘fishing gear’, dus succes kon natuurlijk niet uitblijven. Letterlijk 1 minuut nadat we al trawlend met de bijboot door de ankerbaai voeren, vingen we de eerste vis. Meer bier en schouderklopjes en vooral veel "oh’s” en "ah’s” van onze vrouwen (de kindjes sliepen al). 12 vissen later, zijn we als echte mannen aan boord geklommen en hebben we (lees: Sebas) Whiskey gedronken. Wat wil je nog meer? Iedereen roept steeds wel dat op wereldreis gaan zwaar is, maar dat valt mee kan ik je vertellen. Hoewel ik moet toegeven, dat ik er ’s nachts minstens vier keer uit ben gegaan om te kijken of het anker nog goed hield….

’s Morgens werden we gewekt door de Smit Frome (niet gek hè, Harm?!), omdat de schietoefeningen begonnen, in onze baai. Vrij vlot anker opgegaan dus, om met schitterend weer naar de volgende baai te varen voor een tussenstop. We hebben geankerd in Lulworth Cove en daar mooi gewandeld met Pjotter. Het was even spannend, omdat Mees hard viel, maar dat liep gelukkig goed af.

Nu liggen we in Weymouth aan de kade naast een boot die op de terugweg naar Noorwegen is van een drie jaar durende wereldreis! Hij wilde meteen allerlei dingen aan ons kwijt, die hij niet meer nodig had en we kregen een schaaltje kersen voor de kindjes. De politie kwam aan boord om onze papieren te controleren. Dat was gelukkig allemaal in orde. We hebben boodschappen gedaan en water getankt en de kindjes hebben weer met z’n vieren op het strand gespeeld. De kindjes liggen nu in bed en Adam is nu Indiaas eten aan het afhalen voor de grote mensen, wat we zo bij Pjotter op gaan eten, zodat we meteen onze net gekochte babyfoon kunnen testen. Wat een leven! Ik kan er wel aan wennen!

Met de mannetjes gaat alles echt goed. Ze gedragen zich, alsof ze nooit anders gekend hebben dan de boot. Mees zegt: "ik wil naar huis” en dan bedoelt hij de boot. We hebben de bijboot ‘Sammie’ gedoopt (naar onze achtergebleven kat) en dat zit er bij Mees al lekker in. Pieter klautert zonder problemen de kajuit in en uit. De jongens spelen bijna elke dag op het strand en kunnen daar niet genoeg van krijgen. We beseffen nu al hoe bijzonder het is om zo dicht op de mannetjes te leven voor zo’n lange tijd. Kortom: het gaat lekker en we genieten!

 
11 juni 2009, Eerste vis!

Inmiddels zijn alle kadootjes uitgepakt en opgeruimd en hebben we alle kaartjes en brieven gelezen. Langzaam maar zeker, wennen we aan het leven op reis.

Toen we gisterochtend wakker werden, lag Pjotter naast ons! Mees en Emma hebben de hele dag samen gespeeld. Ze hebben eindeloos met een schepnetje op de steiger gespeeld. Mees (lees: pappa) ving zelfs een (miniscuul) visje! Hij legde het in zijn handpalm (zo klein was het) en kwam het trots aan mij laten zien.

Gisteravond hebben we met z’n allen in de kuip van de Elena heerlijke tonijn van de barbecue gegeten.

Vandaag was het schitterend weer. Vanochtend zijn we met z’n vieren naar Newport gefietst. Het was een mooi fietspad langs de rivier, maar het was wel wat verder dan we dachten. Ongeveer drie kwartier fietsen met 11 kg. Pieter op je rug is best pittig. In Newport is dit weekend het Island of Wight Festival. Dat is het grootste rockfestival van Engeland en daar komen dus duizenden mensen op af. We hebben de enorme tenten op de andere kant van de oever zien staan en in Newport kon je goed zien welke mensen er op dat festival af gekomen waren. We hebben heerlijk op een terrasje zitten bijkomen om vervolgens het hele eind weer terug te fietsen. We hebben met z’n allen een flinke middagdut gedaan. ’s Middags kwam Emma even bij ons spelen en later ook Macsen, zodat ik opeens met vier kinderen in een soort kindercrèche was beland, terwijl de rest van de volwassenen met andere dingen bezig was. Het ging gelukkig verrassend goed, totdat Pieter een hapje van Macsen nam… Geen blijvende schade, maar wel flinke tranen bij Macsen! De kinderen liggen inmiddels uitgeput in bed en wij gaan even een babyfoon installeren om zo te eten bij Pjotter aan boord. We liggen vannacht in elk geval nog in Cowes. Misschien gaan we morgen naar Yarmouth (een paar mijl verder).
 
9 juni 2009, Cowes en dus echt weg
Gisteren aangekomen in Cowes, het is gelukt we zijn echt vertrokken. Nog stil van het afscheid, maar blij dat de eerste etappe erop zit. Na onze tussenstop in Dover om even bij te slapen, op te ruimen en de boot weer fris te krijgen, zijn we om 0300 vertrokken uit Dover en in windstilte de eerste paar uur gemotord. Na een paar uur kon de parasailor erop. Wat een topzeil. De mannen vermaakten zich prima, we hebben met z'n allen lekker op het voordek op de fatboy en onze twee nieuwe "zitjes", naar de zee, de fantastische krijtrotsen en het zeil gekeken. Zeilen alles voor de wind en zaten op het voordek mooi uit de wind. Maarten en ik repareerde een losgeschoten slang van de watermaker en ondertussen vlogen we met 7,5 knopen onder parasailor naar Cowes. We hebben nu de eerste kwart tank, zeflgemaakt zoet water uit de zee! De laatste paar uur nam de wind verder toe en vervingen we het zeil door de grote genua. Heerlijk zeildagje, met tevreden crew. De marifoon is overigens wel officieel overleden, en dit was al onze tweede. Ik koop nooit meer iets via Sailtron, wat een klote service en wat een rommel... Maar goed we hebben een reserve handheld dus voorlopig geen paniek.
Cowes is heerlijk, rustig, niet erg lekker weer, maar droog. Vandaag Maarten uitgezwaaid, nu dus echt met z'n vieren. Morgen komt Pjotter waarschijnlijk al naar Cowes, kunnen we mooi een stuk samen gaan varen! We genieten, hoewel het afscheid toch echt wel heftig was.
 
7 juni 2009: De eerste etappe
Wat een waanzinnig indrukwekkend vertrek vonden we het! De toeterende haven, Port Control die een blusboot stuurde, maar vooral al die mensen op het terras op de maas! Iedereen hartelijk dank. Het was een pittig afscheid en we hebben vooral veel stil naast elkaar gezeten. Op zee, mochten we meteen aan de bak, hobbelig en veel wind, maar gelukkig wel uit de goede richting. We maken nu een tussenstopje in Dover om de schade van de eerste nacht op te ruimen..... Zelfs Leonie, die normaal immuun is, heeft de vissen gevoerd. Nu even het beddegoed en de kleren wassen, een mastkar repareren en dan vanavond verder. Pittige tocht gehad, maar wel lekker door kunnen varen (8 kn gemiddeld). Tot vlug, Elenacrew.