Kelefesia
Kelefesia, Kelefesia, Kelefesia, onthoud dat. Kelefesia is namelijk hét mooiste eilandje van de hele pacific (en die is groot). We weten het zeker. Mooier kan namelijk niet. Het was de kers op de appelmoes, van een nogal geniale dag.
Wat vooraf ging. Jon (eigenlijk Jonathan weten we nu) kwam dus maandagmorgen aan boord en we vertrokken meteen naar Nomuka. Een mooi tochtje langs allerlei kleine eilandjes en riffen. Geen wind dus rustig motoren. We zien weer erg veel walvissen en Jon en ik springen er twee keer in, om twee keer te moeten constateren dat ze te ver weg zijn. Ik ben benieuwd hoe al die whale watch tours dat doen, dat zwemmen met de walvissen. Het is ons in ieder geval nog niet gelukt. We komen tegen de lunch aan en als de mannetjes wakker worden gaan we met Sammie naar het dorpje. Erg gemoedelijk en arm. Super vriendelijke mensen. Er wonen 200, of 500, mensen vertelt een local ons. Hij weet het niet precies. Wel weet hij dat er 7 kerken zijn!!! 7, op 200-500 man. En iedereen is vertegenwoordigd. De mormonen, 7de dag adventisten, katholieken, Tonga church, etc. Tonga is nooit gekoloniseerd zegt ze zelf. Maar dit lijkt me toch gewoon 7 keer. Tegelijk. Het prettige is dat ze het zelf allemaal wel prima vinden. De kerken zitten ook zeker niet vol, zoals we in het noorden al merkten, daar zaten in Lapé maar zo'n 15 man in de kerk. Lijkt Holland wel.
's Middags ga ik met Jon snorkelen langs de buitenkant van het rif. We hopen nog walvissen te zien die daar bij binnenkomst vlak langs zwommen. We zien ze niet, maar horen ze wel. Dat is echt fantastisch. Als je naar beneden duikt hoor je de verschillende dieren tegen elkaar "zingen". Het snorkelen is erg mooi, erg divers koraal en we zien twee schildpadden.
De volgende dag hebben we een stranddagje. Jon is nogal handig in het palmboomklimmen en haalt 15 kokosnoten uit de boom. We maken ze schoon en ze liggen nu in de ijskast. Mees snorkelt langs de rand van het koraal en ziet allemaal mooie visjes.
Vanmorgen vroeg vertrokken we richting Kelefesia. We kunnen mooi halve wind zeilen, en zo'n 3 mijl voor aankomst zien we in de verte op onze route een aantal walvissen springen. Ze komen vanuit de diepte uit het water en laten zich dan met een enorme plons op hun rug vallen. Er zwemmen zo'n 6 dieren om elkaar heen. We komen langzaam dichterbij en het feest blijft maar doorgaan. Uiteindelijk liggen we op nog geen 50 meter van die enorme beesten. Echt te gek. We hebben een paar fantastische foto's en een filmpje kunnen maken die we zsm online proberen te zetten. We durven geen van alle in het water te springen, bang dat zo'n kolos ons even over het hoofd ziet, als hij net uit het water springt… We blijven wel een uur bij ze en dan varen we door. Om vervolgens het mooiste rif van het mooiste eiland binnen te varen. We varen al dagen alleen en ook hier zijn we weer de enige. De pilot vermeldt over de Hapai groep dat "yachts must be totaly self sufficient, there are no facilities", en dat klopt. Het eiland zal we niet op Google earth staan, en dat is maar goed ook, anders zou het hier druk worden.
Wit strand, palmbomen, omringd door een ongelooflijk mooi rif, onbeperkt zicht onderwater, een klif(je) van een meter of 50 van waaraf je een ongelooflijk mooi uitzicht hebt. En daar liggen we als enige jachtje. Het water heeft echt alle kleuren blauw. We snorkelen in een aquarium. In de verte zwemmen walvissen. Spelen op het strand en lopen door het water naar een ander klein zandeilandje. De kindjes zwemmen en wij zijn blij. Mees vangt zijn tweede vis. En Pieter heeft weer een familie heremietjes gevonden. Jon denkt ondertussen dat dit normaal is als je op een boot vaart…
