Schitterend, arm, vrolijk Tonga
Aankomen in Tonga is fantastisch. Cruisers paradise. Niet voor niets hebben Moorings en Sunsail (2 verhuurbedrijven) hier bootjes liggen. Het water is vlak en overal liggen kleine en grotere eilandjes. Strandjes, grotten, koraal, walvissen en af en toe een klein dorpje.
De eerste dagen liggen we in Neiafu, de grootste stad van de noordarchipel van Tonga. Toch is zelfs hier niet veel te krijgen. De supermarkten zijn leeg en zelfs op de markt zijn slechts wat aardappels en wat mandarijntjes te krijgen.
De ankerplekken worden hier met nummers aangeduid. Alles geregeld door Moorings, het verhuurbedrijf. Iedere morgen is er op marifoonkanaal 26 een netje. Naast het weer, 'emergencies', en 'treasures of the bilge', is een belangrijk onderdeel de 'commercials'. Dat gaat als volgt. Op nr 18 is morgen een 'Tongan feast'. Op nr 32 is vanaf vrijdag 17:00 uur happy hour. Voor restaurant met gratis wifi moet je op nummer 42 zijn. Etc., etc. De eerste dag luisteren we nog, de volgende dagen slechts naar het weer en de belangrijke zaken, wat een geouwehoer.
Na twee dagen varen we naar nr 7, waar een fantastisch strand is en een aantal mooie grotten, waar we met Sammie naar toe gaan. Een ervan is behoorlijk spannend. Je duikt onderwater, zwemt 4 meter door een onderwater opening en komt vervolgens boven in een pikdonkere grot. Erg mooi, maar ook erg spannend. Op de terugweg spelen we met alle kindjes op een klein strandje, dat we helemaal voor ons alleen hebben.
Twee dagen later varen we naar nummer 13. Nr 13 ligt in een soort binnenmeer helemaal aan de westkant. De ingang is ingewikkeld. De diepgang is maar net genoeg voor Elena. Op hoog water is het maximaal 3 meter diep en we steken 2.40 meter. We snorkelen de pas wel 20 keer om zeker te weten wat de route is. "Sea Level", de cat, gaat eerst en meldt dat er 5 ft water staat. Dat lijkt ons wat weinig. Haïke en Ward peilen met een lijntje en een loodje de pas en wij snorkelen de pas. Uiteindelijk vinden we een route die diep genoeg moet zijn. Er staat flink veel stroom, dus het is behoorlijk spannend. We komen er alle 4, zonder het koraal te raken, door.
Eenmaal geankerd gaan wij met de mannetjes nog even naar de kant. Ik denk dat de foto's het beste beeld geven. Eenmaal boven aan de enige verharde weg, komen we midden in het dorp. Geen wegen meer, geen auto's, alleen veel kinderen en varkens. We lopen een rondje door het dorp begeleid door een hele groep kinderen. Ze spreken een beetje Engels en vertellen ons waar de school is, plukken bloemen voor Leonie en de kindjes om achter hun oor te doen en nemen ons mee rond het dorp. We ontmoeten een Nieuw Zeelandse die hier met haar Tonganese man woont. Er wonen 320 mensen in het dorp in kleine schamele huisjes. Maar iedereen kijkt vrolijk en maakt een praatje met ons. Super. Een oud vrouwtje nodigt ons uit om morgen de plantage te komen bekijken.
De volgende dag duiken we eerst met Jim's Hookah (zo schrijf je dat dus) vlak buiten de pas. Mooie duik, omdat het koraal hier nog behoorlijk mooi is. We duiken om de beurt en spelen met alle kindjes op het strand. 's Avonds eten we met de 8 volwassenen in een leuk restaurantje, terwijl Sepke op de mannetjes past en Ward op de meisjes van Tangaroa. Erg gezellig.
Nu liggen we op nr 6. Toen we vanmorgen vertrokken lagen er vlak buiten de pas twee walvissen te slapen. Verder op zee zwom een groepje langs, helaas wel wat ver, maar toch, walvissen. Het mooie van 6 is dat er gratis Wifi is. En een mooi strandje. Maar het waait vrij hard. En wat gebeurt ons na 14 maanden zeilen? We krabben (voor de niet zeilers, dan komt je anker plotseling los). Voor het eerst. Stukzitten. Daar gaan al mijn mooie verhalen over ons Rocna anker. Gelukkig is Leonie aan boord en is het allemaal snel opgelost. De bodem is hier lastig. Een dun laagje koraalzand over steen. Waarschijnlijk heeft het anker een klein stukje gekrabd en vervolgens een stuk koraal opgepikt achter z'n beugel. Vervolgens kan het anker zich niet meer ingraven. We liggen nu weer en hebben heel hard aan het anker getrokken in de hoop dat dit nooit meer gebeurt.
Vanavond een gezellige avond hier aan boord met "Tangaroa" en "Small Nest". Kindjes keken een filmpje en wij dronken wijn. En door Willem meegenomen frambozen wodka, in hele kleine glaasjes, op vriendschap, op reizen, op de wereld verbeteren, enzo. Wat een enorm ranzig spul, en wat word je er enorm dronken van…
