Archief 2010 (juli)

Terug

Bastille day

We hebben alweer te lang niets van ons laten horen, maar het is hier ook zo druk en gezellig… Veel gebeurd. Allereerst natuurlijk het voetbal en de eclips hier. De jachtclub waar we eigenlijk niet meer weg willen, had een “ontbijt met voetbal” geregeld. Tegelijkertijd was er hier een zonsverduistering te zien, dus het was druk. Voetbal kijken, naar het buffet lopen, de eclips bekijken en terug naar de voetbal. Er waren ongeveer evenveel Spanjaarden als Hollanders, dus het was gezellig. Treurig dat we verloren. Helemaal omdat de Spanjaarden nogal blij waren met hun overwinning.

’s Middags ben ik gaan duiken met een Zuid Afrikaan en z’n vrouw (Merlin). We wilden naar de noordpunt van het eiland buitenom, maar de vrouw vond het te ruw en na veel echtelijk geruzie werd besloten om terug te keren. We zijn ergens anders gaan duiken, maar we zijn inmiddels verwend, dus het was o.k., maar niet top. Wel goed zicht overigens. Toen we boven kwamen en bleek dat we de dinghy op zo’n 200 meter hadden gemist, begon het echtelijk geruzie weer van voren af aan… Ik was blij, toen ik weer op de Elena was.

Het is hier dus een drukte van belang. Voor de jachtclub liggen inmiddels zo’n 30 bootjes, waarvan we de meeste kennen. Elke dag rond 16:00 uur verzamelt iedereen zich in de jachtclub en start de borrel. Geniaal. Elke drie dagen wordt er een ‘Pot luck’ gehouden en neemt iedereen iets te eten mee naar de club. De kids genieten. Ze spelen eindeloos met alle andere kindjes op en rond de club, waar een klein strandje bij is.

Gisteren huurden we twee elektrische fietsen (gewone zijn hier niet te huur) met fietszitjes en zijn we rond het eiland gefietst. Dat ging niet erg snel. Bij de kapper stopten we om de mannetjes te laten knippen. Bij het postkantoor (25 wachtenden voor u) om wat spullen naar Holland te sturen en bij Bloody Mary’s om te lunchen, omdat het waarschijnlijk het beroemdste restaurant is van Frans Polynesië. Het was een mooi rondje van zo’n 30 kilometer.

Eindelijk zijn we weer samen met "Small Nest” en we borrelen bij ons in de kuip om bij te kletsen. Binnen 20 minuten zitten ook Al en Deb van "Sunboy” en Jim en Kent van "Sea Level” aan boord. We krijgen van hen een 5 liter vaatje Heineken als troost voor onze verloren finale. Het wordt erg gezellig. Sepke past ’s avonds op en Leonie en ik gaan eten in het Hilton van Bora Bora. Dat moet een van de mooiste hotels van de hele wereld zijn en dat is het. Op de gastenlijst zien we dat de familie Baldwin in Suite nr 1 zit. Helaas zit hij niet te eten, terwijl wij er zitten. Wel veel honeymooners en Japanners. Het is vanavond Polynesische avond met buffet. Werkelijk schitterend. Heerlijk eten en de verse Pina Colada’s maken het geheel tot een feest. In het pikdonker varen we met Sammie weer terug naar de boot. Iets voorzichtiger dan op de heenweg, toen we per ongeluk met volle vaart op het rif voeren… Het is zo lekker om af en toe even met z’n tweetjes weg te kunnen en de boot en de mannetjes even alleen te kunnen laten.

Vandaag is het 14 juli, feest in Frankrijk, dus ook hier. Alle cruisers lopen mee in de optocht, verkleed als piraten en dat is erg mooi. Er zijn lange onverstaanbare speeches van vreselijk belangrijke politici maar er is ook veel mooie muziek.

Vanmiddag is het weer feest op de jachtclub omdat de eigenaar van een grote motorboot 60 wordt. Zijn 25 jaar jongere vrouw heeft daarvoor een feestje georganiseerd en we gaan daar nu naar toe. De mannetjes hebben een mooie tekening voor hem gemaakt.