Heerlijk dagje, onrustig nachtje. Dat is het nadeel van buiten het rif liggen, als het hard gaat waaien ben je steeds bang dat de deining gaat draaien en je plots met je kont op het rif ligt. Maar goed het was zoals meestal weer veel, voor niets, wakker worden en uit het luik kijken.
Vandaag met de mannetjes een lange wandeling over het eiland gemaakt naar het hoogste punt. Erg mooi uitzicht over een mooi eiland met een nog veel mooiere en vooral grote lagune. Geen idee of Aitutaki op Google Earth staat, maar dat zou je eigenlijk eens moeten opzoeken. Prima eiland voor een midweekje naar de zon!
Vanavond borrel op de Small Nest met de Sea Level die vanmiddag ook aankwam. Eindelijk. Gelukkig. Dat is wel vreemd. We zijn ongeveer tegelijk met 5 bootjes vertrokken. "Sea Level" kwam veel later aan dan we allemaal verwachten en "Fine Gold", is er nog altijd niet. En er heerst dan direct een soort spanning onder de bootjes, waar zijn ze, en vooral, er zal toch niets gebeurd zijn? We zitten hier zover van de bewoonde wereld dat hulp van buitenaf echt onmogelijk is, en in ieder geval niet binnen een week geariveerd zal zijn. Dus je bent van elkaar afhankelijk. En het is dus vervelend als je bootjes "kwijt" bent. "Sea level", een cat van bijna 50 foot, bleek later vertrokken dan we dachten en heeft een halve nacht bijgelegen wegens slecht weer. Vandaar hun vertraging. "Fine Gold", daarentegen is een Vancouver 27 van maar een meter of 8 en dat is erg klein. Het jonge stel kan overigens wel erg goed zeilen en zeilden al vanaf Engeland naar hier. Daarnaast is een Vancouver 27 een ongelooflijk sterk scheepje, dus dat moet haast wel goed zitten. We verwachten dat ze Aitutaki overgeslagen hebben en direct naar Palmerston gevaren zijn. "Bubbels" en "Tangaroa" zullen daar morgenvroeg aankomen en ons melden of ze daar liggen. Laten we het hopen. En zo niet, wat dan? De zee is hier nogal groot, waar zou je moeten beginnen met zoeken. Daarbij kan het ook prima zijn dat ze zelfs Palmerston overslaan en direct naar Tonga of Niue zeilen (een dag of 10-12 voor ze). Maar goed je kunt je de ongerustheid denk ik voorstellen. Alle bootjes, ook "Fine Gold", varen hier met een EPIRB (noodbaken) en een sataliet telefoon rond, dus we gaan er voorlopig maar even vanuit dat alles in orde is.
Terugkomend op de borrel, die werd door Jim met 5 liter Heineken, behoorlijk opgeleukt. En was het niet om een dansvoorstelling waar iedereen naar toe gaat, dan zaten we er nu nog. Ik heb dienst en mag op de mannetjes passen. We hebben eindeloos gedanst op Nick en Simon, en zelfs toen ze al in bed lagen moest de muziek hard aan blijven staan. Nou kan ik dus helemaal in de stemming zijn voor N&S, (ja ik weet het, dat is wellicht wat treurig) maar dat ben ik. Dus ze staan nog steeds knalhard aan, achter het rif van Aitutaki. De tegenstelling kan niet groter.