’s Ochtends vroeg varen we een prachtige baai binnen van een klein eilandje ten noorden van Komodo. De eilanden zijn heel kaal hier. Misschien is dat altijd zo geweest, misschien is het gekapt of misschien hebben geïntroduceerde geiten alles kaal gegeten. Het ziet er wel beeldschoon en ongerept uit. Als we net het anker in het zand hebben liggen, zien we achter de boot manta rays. Mees en papa gaan er direct met hun snorkelspullen op af. De manta komt steeds in grote cirkels bij de mannen terug en Mees vindt het schitterend. Met wijd opengesperde bek komt de manta op Adam en Mees af om dan op het laatste moment onder ze door te glijden. Ze zien ook nog een schilpad en uitgelaten komen ze weer terug aan boord. Wat een bijzondere plek.
's Ochtends vroeg varen we een prachtige baai binnen van een klein eilandje ten noorden van Komodo. De eilanden zijn heel kaal hier. Misschien is dat altijd zo geweest, misschien is het gekapt of misschien hebben geïntroduceerde geiten alles kaal gegeten. Het ziet er wel beeldschoon en ongerept uit. Als we net het anker in het zand hebben liggen, zien we achter de boot manta rays. Mees en papa gaan er direct met hun snorkelspullen op af. De manta komt steeds in grote cirkels bij de mannen terug en Mees vindt het schitterend. Met wijd opengesperde bek komt de manta op Adam en Mees af om dan op het laatste moment onder ze door te glijden. Ze zien ook nog een schilpad en uitgelaten komen ze weer terug aan boord. Wat een bijzondere plek.
We vragen aan een liveaboard duikboot hoe het zit met krokodillen en komodo varanen en gelukkig zijn die op dit eilandje niet. We mogen mee met de 11:00 uur duik, als we onze eigen spullen gebruiken en de jongens die onze tanks vullen een fooi geven. Kent is zo lief om op de mannetjes te passen.
We duiken door een smalle pas, waar veel stroom doorheen staat. Deze duikplek wordt ‘shotgun' genoemd, want als je over een bepaalde richel heen gaat, wordt je ineens gegrepen door de keiharde stroom, die je echt afschiet als een kogel. Het is een fenomenale duik. We zien hele grote vissen, zoals trevally, grote sweet lips en Angels, Jacks en een barracuda, die zich laat poetsen door kleine visjes. Er zijn meerdere white tip haaien en drie schildpadden. Het ‘landschap' onderwater verandert steeds. Soms is alles bedekt met prachtig koraal en soms ga je van koraalrots (‘bombie') naar bombie in het zand. Als ik over de beruchte richel heen kom, kan ik me nog net met twee handen aan een veel te glad stuk koraal vastklampen in afwachting van de rest van de groep. Ik ben blij als de divemaster eindelijk los laat, want ik kan het eigenlijk niet meer volhouden. We schieten inderdaad verder, maar verderop wordt het weer rustiger. Spectaculair en mooi.
De mannetjes hebben ondertussen een toptijd met Kent. Ze maken mooie tekeningen, gaan naar het strand en zwemmen uitgebreid in het heldere water.
Terwijl de mannetjes en ik een middagdut doen, gaat Adam samen met Jim en Kent snorkelen. Ze gaan nog een keer naar dezelfde pas en gaan er zelfs twee keer doorheen. Weer schitterend koraal, mooie grote schildpadden en manta rays. Als ze terugkomen, gaan we met z'n allen naar het strand. De liveaboard duikboot is vertrokken en we zijn de enige 2 boten in de baai, dus het strand is van ons alleen.
Het is laag water en het tij verschil is hier best groot (ca. 3 m.), dus het mooie zwemstrand is zo goed als onbereikbaar geworden door een breed stuk dood koraal. We hebben geen van allen schoenen aan en de jongetjes lopen zonder piepen ca. 100 m. met hun blote voetjes over het gemene scherpe dode koraal.
De mannetjes hebben een mooi project bedacht. Ze planten ‘bomen' in het zand. Ze werken heel hard en verzamelen stokken, die ze in het zand steken. Het wordt een waar kunstwerk. We drinken bier en een wijn en genieten van de zonsondergang. Vlak voordat het echt donker wordt, varen we weer terug naar de boot. Echt een dag uit duizenden.
We hebben nog geen vergunning voor het nationale park van Komodo en we moeten inkopen doen, dus we varen naar West Flores (Labuan Bajo). Hier is het echt topdrukte. Er liggen ca. 30 cruisers, waaronder 2 Nederlandse boten (Kind of Blue en Stamper) en een Brit met een Nederlandse vrouw (Sea Topaz). Het stadje is mooi gelegen tegen de heuvels aan met zicht over de baai. Het is een toeristisch stadje en dat merk je vooral aan de mooie restaurants en cafés. 's Avonds eten we met een grote groep cruisers in een Italiaans restaurant. De lekkerste pizza in een lange tijd. Op straat is veel lawaai. Honderden motoren verdringen zich op straat. Kennelijk is het suikerfeest al begonnen. Of is het nu alvast een beetje feest en barst het morgen pas echt los? Er komt uiteindelijk een optocht langs met een soort praalwagens, die ieder een bepaalde moskee voorstellen. Dat gaat allemaal vergezeld van harde muziek. Indrukwekkend.