Archief 2011 (december)

2011 begon met bezoek van Peter en Astrid en Claire en Mitch. Op nieuwjaarsdag zeilden we met schitterend weer en harde wind naar een eilandje in de baai van Auckland. Nieuw jaar op het strand met oliebollen en champagne, terwijl de kindjes in de branding spelen. Verder leefden we een landleven, waarbij de jongens naar school en zwemles gingen, we veel leuke Kiwi's leerden kennen en we in een heerlijk huis woonden in het prachtige Devonport. Het was duidelijk dat we dit jaar steeds dichter bij Nederland kwamen, want we kregen veel bezoek. In april verlieten we met pijn in ons hart het prachtige Nieuw Zeeland met aan boord de familie Davies. Daarna kwamen achtereenvolgens met ons meezeilen: Renee, Cathy, opa Peter, Babs, opa Pim en oma Hanneke, oom Harm en tante Floor, Rozan en nu is Maarten aan boord. Het lijkt veel, maar we genieten van al het bezoek.

 

Even los van Nieuw Zeeland (waar we zó zouden gaan wonen, als het niet zo ongelooflijk ver weg was), was een van onze favoriete landen van het afgelopen jaar Vanuatu. Vriendelijke mensen, die nog heel traditioneel samenleven op prachtige eilanden. We maken deel uit van het moederdagritueel en zijn te gast op de verjaardag van Chief Jimmy. We staan bovenop een enorm indrukwekkende vuurspuwende vulkaan. Na Vanuatu werden de landen wat dichtbevolkter, hoewel de kleine eilandjes, die we in de Solomons en Papua Nieuw Guinea aandeden, dezelfde sfeer hadden als Vanuatu. De Treasury Islands (Solomons), waar we langer verbleven, waren ook een absolute topper.

 

We voeren een ongebruikelijke route, noord langs Papua, waar we maandenlang, behalve onze maatjes van de Endless Summer en de Sea Level (Jim en Kent), geen andere cruisers tegenkwamen. De blikseminslag in Papua Nieuw Guinea was natuurlijk een grote tegenvaller, maar die werd vervolgens zo soepel opgelost met hulp van Kuiper Verzekeringen en Arno, dat het uiteindelijk allemaal meeviel. De mooiste duiken hebben we het afgelopen jaar gemaakt in de Solomons en Indonesie (Raja Ampat en Komodo). Grote groepen Manta Rays, haaien in alle soorten en maten, maar ook pigmee zeepaardjes niet groter dan een dubbeltje en koraalkrabbetjes die nog kleiner waren. Het indrukwekkendste dier van het afgelopen jaar, dat moet wel de Komodo Dragon zijn.

 

Mees rondde groep 1 af en is nu halverwege groep 2. Hij kon in juni in de Solomons achter de Elena zwemmen zonder bandjes en is een enorme waterrat. Pieter begon in Singapore (oktober) echt z'n best te doen om te leren zwemmen en zwom met kerst voor het eerst zonder zwembandjes en zonder pappa of mamma in het zwembad. Pappa stond wel klaar om erin te springen, maar Pietje redde zich best. We zullen nooit vergeten hoe we in Treasury islands lagen en er vanaf de kant naar de Elena werd geroepen om "Messie" en "Pieta". En dat de moedigste kindjes dan een kanootje in het water trokken om onze jongens te komen halen. Eindeloos werd er dan geklooid met kano's en bodyboards. Twee witte kindjes tussen 40 donkere blote lijfjes. Maar er waren dit jaar soms tijden, dat er geen andere kindjes waren om mee te spelen, dus de jongens waren erg op elkaar aangewezen. Gelukkig gaat dat erg goed. De afgelopen weken hebben de jongens weer veel met andere kindjes gespeeld en daar genieten ze echt van. Het valt ons op dat de mannetjes gemakkelijk vriendjes maken en nooit bang zijn om met volwassenen te praten.

 

2012 is het jaar van onze thuiskomst. Natuurlijk is het jammer dat er een einde komt aan onze reis, maar we kijken er ook naar uit om weer naar huis te gaan. We praten samen ook steeds meer over hoe het weer zal zijn in Denekamp. Een heel nieuw avontuur. De jongens lekker naar school, wij lekker in ons eigen bed slapen, onbeperkt water uit de kraan en met name: familie en vrienden weer dichtbij (Denekamp ligt echt dichterbij dan Thailand). Er zijn veel babies geboren, die we nog niet gezien hebben en er zijn ook alweer babies op komst. Thijs en Jennifer zijn zwanger van de derde! Harm en Floor ontdekten terwijl ze aan boord van de Elena waren, dat ze ook pappa en mamma worden! Het was heel bijzonder om die eerste spannende weken samen met ze mee te maken. De timing van beide broers is perfect, want we kunnen bij beide babies (juni/juli) nog op kraambezoek komen!

 

De planning voor 2012 is ongeveer als volgt: Andaman Eilanden (januari), Sri Lanka (februari), Malediven (maart), transport naar Turkije (als het goed is eind maart), Turkije/Griekenland (maart/april), Italië (april/mei), Gibraltar (eind juni), Rotterdam (eind juli). We komen dus snel dichterbij en de tijd vliegt: over 3 maanden al in Europa!
Als wij terugkomen, vertrekt de volgende lichting vertrekkers. Een van die vertrekkers zijn opa Pim en oma Hanneke op de Nelly Rose. Voor onbepaalde tijd en met een open plan. We vinden het natuurlijk jammer dat ze weggaan, maar hopen dat ze er net zo van zullen genieten als wij.

 

En wij? Wij zijn gelukkig. Ik denk dat het afgelopen jaar ons nog meer geleerd heeft wat belangrijk is en vooral wat niet. We genieten van de quality time met z'n viertjes. Geen haast om naar school te komen, geen haast om naar een afspraak te moeten, geen deadlines. Gewoon rustig opstaan als iedereen wakker wordt, ontspannen ontbijten, school doen, naar het strand of dorpje, lunchen, dutje doen, weer naar het strand en om 17:00 uur borreltijd. Die regelmaat, maar ook die rust, is geweldig. Onze uitdaging wordt om daar iets van mee te nemen als we straks weer thuis zijn. Geluk zit voor ons met name in gezondheid, vervulde of zelfs overstegen verwachtingen, bijzondere ontmoetingen en vrienden/familie en verder in allemaal kleine dingetjes. Een mooie stukje zeilen, een mooi strand, een mooi snorkeltripje, Mees en Pietje die samen een spel bedenken in de branding of op het strand, of in de boot, of waar dan ook. Samen een wijntje drinken, terwijl de zon ondergaat. Om 06:00 uur opstaan en in je eentje in de kuip zitten, terwijl iedereen nog slaapt en de natuur langzaam wakker wordt. Gewoon een stukje naar Elena kijken, of naar haar luisteren als ze zeilt. Ieder geluidje kennen we. Als ze teveel zeil op heeft, of te weinig, als ze niet perfect in balans is of als ze schone filters wil. Wat is het toch een prachtschip. Ja, we willen haar graag verkopen, maar als het niet lukt, wat zullen we dan blij zijn dat ze nog van ons is!