We hebben een filmpje gemaakt van onze Tongariro Crossing. In Turangi hadden we nog vier heerlijke dagen. We hebben ‘whitewater rafting’ gedaan op de Tongariro rivier. Ik was een beetje gespannen van tevoren, maar het was echt gaaf en we waren op een prachtig stuk van de rivier, waar je anders niet komt. We zijn onderweg ergens gestopt en een zijarm van de rivier in geklauterd, waar we via een touwladder omhoog klommen om vervolgens vanaf een waterval naar beneden te plonsen. Spannend en brrrrrr… koud.
In Turangi hadden we nog vier heerlijke dagen. We hebben ‘whitewater rafting’ gedaan op de Tongariro rivier. Ik was een beetje gespannen van tevoren, maar het was echt gaaf en we waren op een prachtig stuk van de rivier, waar je anders niet komt. We zijn onderweg ergens gestopt en een zijarm van de rivier in geklauterd, waar we via een touwladder omhoog klommen om vervolgens vanaf een waterval naar beneden te plonsen. Spannend en brrrrrr… koud.
Het vissen was, zoals op de foto’s te zien was, succesvol. Dat wil zeggen: Adam ving een forel (rainbow trout) en ik heb mezelf niet aan de haak geslagen en ben slechts 1 keer m’n nepvliegje kwijtgeraakt, doordat ik te ver naar achteren uithaalde, waardoor het haakje ergens tussen de rotsen bleef hangen. Adam heeft zichzelf overigens wel aan de haak geslagen, maar was gelukkig niet gewond (behalve z’n trots natuurlijk).
We zijn naar Taupo gereden, waar we de Huka Falls bezochten. Lake Taupo is een heel groot kratermeer en er is maar 1 uitgang. Via de rotsen wordt het water de rivier in geperst. Met dit watergeweld zou je per minuut 5 Olympische zwembaden kunnen vullen… Indrukwekkend.
Verder lekker gerelaxt, lekker gegeten, gebadderd, films gekeken (aanrader: Invictus met Morgan Freeman en Matt Damon), gelezen en genoten.
Bij thuiskomst was Mees heel enthousiast en blij om ons te zien. Pieter was heel stil en emotioneel en kroop helemaal in ons. Het was heerlijk om ze weer te zien. Opa en oma hebben fantastisch voor ze gezorgd en ze goed verwend: wentelteefjes, pannenkoeken, zelfgebakken koekjes, ijsjes, etc.
We hebben een relaxt weekend en een hele bijzondere zondag. Jon en Sharon zijn vriendjes van ons en die gaan elke week naar de kerk. Dat is hier in Nieuw Zeeland heel wat gebruikelijker dan in Nederland. We gaan in op hun uitnodiging om een keer mee te gaan. Opa en oma gaan ook mee.
Mees, Pieter, Kent en Nathan worden gedropt bij een door een aantal moeders gerunde crèche (kids church) en in het gebouw daarnaast (schoolgebouw, geen kerk) is de band al aan het spelen…! Het is een ‘community church’ (vrijzinnig christelijk). De pastoor, Rueben, is 30 jaar oud, is getrouwd en heeft een kindje. Hij is gekleed in spijkerbroek en gympen. De zaal zit vol (ca. 300 mensen). Rueben houdt een vlammend betoog over het boek ‘De Prediker’ uit het Oude Testament. Heel boeiend, zelfs als je niet gelooft. Daarna halen we de kindjes weer op. Ze hebben gezongen, naar een bijbelverhaal geluisterd en een tekening gemaakt. We gaan met z’n allen nog even koffie drinken bij Jon en Sharon thuis. Jon besteedt ongeveer een half uur aan het maken van vier koffie. Het maken van koffie is hier echt verheven tot een kunst. Je kunt er zelfs cursussen voor volgen!
Mees heeft er dikke vriendin bij: Madeleine (dochter van Claire). Ze zitten bij elkaar op school en zien elkaar ook steeds bij het schoolzwembad, waar we heel vaak naartoe gaan. En dan gaan ze ook nog bij elkaar spelen. Gelukkig mag Pietje ook meespelen.
De enige keren dat wij Mees Engels horen praten, is als er een Engels kindje op bezoek is. Madeleine niest en Mees zegt: "bless you!”. Mees komt de keuken binnen en ruikt de kipkluifjes: "it smells lovely!” Bij Pieter blijft het nog bij enkele woordjes, zoals: "it’s my turn”.
Wij zijn ondertussen weer druk met het afwerken van de oneindige klussenlijst. Adam heeft een onderdeel van de stuurinrichting verbeterd, een nieuw groente- en fruitnet opgehangen, de ankerketting vervangen, etc. We verzamelen de juiste ‘pilots’ en electronische kaarten voor het komende stuk van de reis en proberen de inklaring voor Fiji alvast te regelen. Peter heeft de kajuittrap geschuurd en 9 (!) keer gelakt. Peter en Astrid zijn gisteren met de trein naar Wellington gegaan en komen morgenavond weer terug.