Alcohol? ID please (door oma)
Leonie’s dag kan niet meer stuk. In de lokale supermarkt werd haar gevraagd naar haar id. bij het kopen van bier. Geweldig toch voor een 34 jarige moeder van twee kinderen. Behalve de strijd met sandflies kunnen we alleen maar in superlatieven schrijven. Zestien dagen geleden werd het voor ons van winter zomer, werd de dag nacht, en de nacht dag en waren we bij de kinderen aan de andere kant van de wereld.
Nu toeren we al 9 dagen over Zuid Eiland en beleven veel. Allereerst genieten Peter en ik heel erg van het samenzijn met Adam, Leonie, Mees en Pieter. Het is ontzettend gezellig samen in de grote familie camper. Nog maar 2 uur regen gehad en dat aan de westkust waar de jaarlijkse regenval
7.5 m regen is. We waren in het meest zuidelijke plaatsje van de westkust om whitebait te eten en zagen een pinguin, reden door prachtig regenwoud, liepen naar gletschers die blauw/wit zijn en bijna tot zeeniveau komen. In Okarita snoof ik de sfeer op van " Kerewin " en alhoewel de zon scheen, kon ik me de desolaatheid van de plek voorstellen, zoals beschreven in het boek.
Vaak overnachten wij op natuurkampeerterreintjes met slecht een kraan en een simpele w.c. Waar je prachtig uitziet op bergen, en waar je mooie avondwandelingen kunt maken, zonder een mens tegen te komen. Adam en Peters hoogtepunt was een paardrijtocht door een schitterende riviervallei. En niet alleen rustig stappend; ze gingen in draf en in gallop. Petje af voor opa. De westkust is verlaten en wij zijn nu bij het Abel Tasman Park.
Waar ontleent Nw Zeeland zijn schoonheid aan? Ik ben er nog niet uit en zal dat op een later tijdstip proberen onder woorden te brengen. Zeker is, dat alles groots is, het water echt blauw is en de natuur frisgroen. En dan te bedenken dat dit pas de eerste helft van onze vakantie is.
