Vandaag is de laatste dag van de grote vakantie. Morgen mogen de jongetjes weer naar school en daar kijken ze erg naar uit. De zwemweek was een groot succes; Mees kan echt bijna zwemmen. Pieter komt nog niet echt in de buurt van wat je zwemmen zou noemen. Hij springt met groot enthousiasme van het ondiepe bankje richting zijn zwemjuf en zinkt dan langzaam naar de bodem. Kortom, nog even niet overboord vallen…
Leonie schreef al dat we druk zijn met de voorbereidingen voor het laatste stuk van onze reis. We hebben een globale routeplanning gemaakt en ik ben aan de klussenlijst van Elena begonnen. We krijgen steeds meer zin om hier eind april te vertrekken en weer naar huis te zeilen.
De windmeter is gemaakt, er zit een nieuwe stuurcomputer in (en dus doet de autopilot het gelukkig weer), filters en olie ververst, nieuwe afzuiger in de motorkamer is geïnstalleerd en dat zijn zomaar een paar klussen van de schier oneindige "to do”-lijst. Hopelijk kunnen we deze week even samen gas geven, omdat opa en oma vandaag terugkomen van hun vakantie op het Zuidereiland.
We hebben besloten "Elena” na onze reis te verkopen en hopelijk vinden we iemand, die de sleuteltjes wil overnemen na aankomst in Rotterdam in juni 2012. We hebben al een aantal reacties gehad en daar werden we erg vrolijk van. Mocht je mensen kennen, die nog een boot zoeken, laat ze ons dan aljeblieft mailen. We hebben het nu ook op de site gezet onder "Elena”.
Verder is het hier genieten. Heerlijk zomerweer en we worden langzaamaan echte Kiwi’s. Zo ben ik nu een aantal keer ’s morgens vroeg (05:45 uur) opgestaan om met een aantal jongens met kayaks op zee te gaan vissen op ‘snapper’. Geniale bezigheid. Niet alleen is het fantastisch om, terwijl de zon opkomt en het land langzaam ontwaakt op zee te dobberen, maar het zit ook nog eens tjokvol met ‘snapper’. Waarschijnlijk de gemakkelijste vis om te vangen… Na anderhalf uur vissen hebben we meestal een aantal kilo vis en varen we weer naar huis, precies op tijd om aan te schuiven aan het ontbijt. Hoe geniaal is dat?
We hebben afgelopen woensdag weer een woensdagavondwedstrijdje gevaren, althans we zijn gestart. Na ongeveer 20 minuten viel de wind helemaal weg en droop de ene boot na de andere af. 5 minuten nadat wij de zeilen streken, de motor startten, een biertje openmaakten en Leonie ons afmeldde, begon het weer te waaien. Net te vroeg opgegeven... We hebben de genua maar weer uitgerold en zijn rustig cruisend langs de finish gevaren en hebben alle mooie boten binnen zien komen (o.a. de nieuwe America’s Cup 45, die minuten eerder binnenkwam dan "the fastest sailing boat in the Southern Hemisphere”, de Vodafone ORMA 60).
De afgelopen week heeft het hier veel gestormd. Er kwam weer een cycloon langs waaien en het heeft urenlang onafgebroken geregend en keihard gewaaid. Verder hebben Mees en Leonie elke dag wereldschool gedaan en heeft Mees veel geoefend op zijn fiets met trappers. Hij kan nu officieel fietsen. We zijn samen met de familie Davies naar het Maritiem Museum van Auckland geweest, wat nogal geniaal was. Mees en Pieter hebben veel met Kent (4) en Nathan (2) gespeeld deze week.
Opa en oma zijn terug en zijn enthousiast aan het vertellen over al hun belevenissen. Ze zijn langs de oostkust naar het zuidelijke punt van het Zuidereiland gereden en via het binnenland weer terug naar Christchurch. Ze hebben heel veel pinguins en albatrossen gezien.