Archief 2011 (juli)

Nadat ik de hele middag een deel van de nacht en de volgende morgen alles geprobeerd heb om de boel weer aan de praat te krijgen, moeten we concluderen dat onze navigatie apperatuur echt kapot is. Gelukkig is het 12v systeem nog functioneel, dus alle lampjes, ijskasten, watermaker, computer, ssb, etc, doen het allemaal nog. De kortsluiting zit tussen de 220v en onze NMEA, dat is de databekabeling die tussen alle navigatie instrumenten loopt. Alles wat verbonden was met zo'n NMEA datakabel is kapot. Het lijkt erop dat de plotters het desondanks allebei nog doen, maar daar hebben we niets aan, omdat ze geen positie, snelheid, diepte of wind ontvangen. Bovendien valt het buitenste scherm steeds uit.

 
Nu we alles hebben geprobeerd om het zelf op te lossen, zit er niets anders op dan aan de slag te gaan met een definitieve oplossing. We bellen onze verzekeraar, Kuiper Verzekeringen (ondergebracht bij Unigarant), en leggen ons probleem voor. Ze zijn direct enorm behulpzaam. Samen maken we een plan van aanpak en tot onze grote opluchting mag Arno naar Jayapura vliegen. We maken een rondedansje op de Elena. Arno is nu alle kapotte apparatuur aan het bestellen, vliegtickets en visum aan het regelen, en neemt dan alles zelf mee naar Indonesie. Arno heeft vóór ons vertrek uit Nederland het hele electrisch systeem vernieuwd en is dus als geen ander op de hoogte van de situatie. We zijn hem enorm dankbaar, dat hij de moeite wil nemen om dit voor ons te doen, echt te gek! En ook een dikke pluim voor Kuiper Verzekeringen!
Kortom, er is een plan en vanaf gistermiddag zijn we weer gelukkig en kunnen we weer genieten. "Sea Level" onze Amerikaanse buddies zijn bereid om voor ons uit te varen naar Vanimo (250 mijl hiervandaan) en dan 35 mijl naar Jayapura (andere kant van de grens). Het enige dat wij hoeven doen is, met de hand, achter ze aan te sturen. Geweldig. Ze lenen ons zelfs hun opstapper, Chuck, zodat we met z'n 3-en om beurten kunnen sturen. We zijn vanmiddag vertrokken en er staat geen druppel wind, dus het is heerlijk relaxed. Prima vol te houden zo, vooral omdat we weten dat in Jayapura alles wordt opgelost.

 
Dan nog even over de Hermits. We ankerden gisteren op een ander plekje, waar we heerlijk rustig lagen. Vlakbij een strandje en vlakbij een schitterend rif. Een groot deel van de middag brengen we snorkelend door en Mees en Pieter vinden het schitterend om steeds voorzichtig enorme schelpen (giant clams) aan te tikken, zodat ze hun opgengesperde schelp zachtjes dicht doen. We zien ze tot anderhalve meter groot! Gistermiddag kwam ook "Endless Summer" aan en hebben we een mooie afscheidsborrel en bbq gehad. Zij gaan vanaf hier richting Palau en wij en "Sea Level" richting Indonesie. We zullen ze missen, wat een schitterende mensen. Het werd trouwens een memorabele avond.

 
Vandaag worden we vroeg opgehaald door een paar mannen uit het dorpje om naar 'Manta pass' te gaan. Met de hele meute gaan we snorkelen en Mees en Pieter gaan natuurlijk ook mee. Het is even een eindje zwemmen vanaf het strand naar de pas, maar het koraal is schitterend. Wij zwemmen met z'n vieren een eindje achter de groep aan en plotseling zweven er twee manta rays onder ons door. Ongelooflijk. Nog niet eerder (behalve een schim op de galapagos) zagen we manta rays en het is echt te gek. Het zicht is helaas heel slecht en we worden allemaal regelmatig gebeten door onzichtbare kwalletjes. Dat maakt voor ons niet veel uit, maar na een aantal Manta's zijn de mannetjes er wel klaar mee en breng ik ze even snel naar het strand om met wat lokale kindjes te spelen. Snel zwem ik weer terug naar de groep en we zien nog een aantal van die schitterende beesten. Manta's kunnen tot 7 meter "breed" worden en hoewel deze een maatje kleiner zijn, zijn ze niet minder indrukwekkend.

 
We zouden ook nog een tourtje naar Bird Island maken, maar er komt een dikke bui aan en we willen graag terug naar de boten om zeker te zijn, dat alles goed gaat. Als de bui voorbij is, snorkelen we nog wat in de baai en zien onwaarschijnlijk mooi koraal. Mees' favoriet is een lichtroze anemoon met Nemo's erin: een pappa, een mamma en een piepklein babytje. Daarna is het echt tijd om afscheid te nemen van Steve en Manjula van "Endless Summer" en vertrekken we richting Vanimo vlak voor de grens tussen PNG en Indonesie.