21 juni 2011, Eén groot zwemfestijn
De vrachtboot komt kennelijk ongeveer 1 keer per 2 maanden, maar heeft 1 keer overgeslagen. Daardoor zat iedereen al anderhalve maand zonder rijst. Na elke avond Yam of Kumara (zoete aardappel), zijn ze blij, dat ze weer rijst kunnen inslaan. De vrachtboot is eigendom van een Chinese handelaar. Hij koopt de copra in en de dorpelingen kunnen bij hem 'boodschappen' doen (hij verdient dus 2 x geld aan ze, maar ja, hij komt hier tenminste). Er gaan met name heel veel grote zakken rijst aan land. Verder blikjes tonijn, suiker, zeep en een paar blikjes bier.
De vrachtboot komt kennelijk ongeveer 1 keer per 2 maanden, maar heeft 1 keer overgeslagen. Daardoor zat iedereen al anderhalve maand zonder rijst. Na elke avond Yam of Kumara (zoete aardappel), zijn ze blij, dat ze weer rijst kunnen inslaan. De vrachtboot is eigendom van een Chinese handelaar. Hij koopt de copra in en de dorpelingen kunnen bij hem 'boodschappen' doen (hij verdient dus 2 x geld aan ze, maar ja, hij komt hier tenminste). Er gaan met name heel veel grote zakken rijst aan land. Verder blikjes tonijn, suiker, zeep en een paar blikjes bier.
Je hebt 500 kokosnoten nodig om 100 kg. copra te maken. Het zure is, dat de bewoners van Treasury Islands niet echt een onderhandelingspositie hebben. De Chinees biedt ineens maar 30 cent per kilo copra, terwijl ze vorige keer 50 cent per kilo kregen. Tja, wat doe je dan? Een paar bewoners steunen elkaar en besluiten hun copra (nog) niet te verkopen, in de hoop dat de prijs dan omhoog gaat, voordat het schip aan het eind van de dag vertrekt. Maar er zijn toch genoeg bewoners, die eieren voor hun geld kiezen. De meesten krijgen uiteindelijk 35 cent per kilo copra. De hele dag worden enorme juten zakken met copra (ca. 100 kg. per zak) aan boord gesjouwd. Meestal worden de zakken door 1 man getild! Calvin verdient 830 Solomon dollar (83 euro) voor 2 weken keihard werken. Aan het eind van de dag gaat de toeter. De boot vertrekt. Hopelijk komt ie over 1 of 2 maanden weer terug en hopelijk gaat ie dan niet eerst langs een ander eiland, want dan is de 'winkel' leeg.
We bezoeken de school. Er zijn 4 gebouwen. 1 gebouw was zo goed als nieuw, toen Treasury Islands door een aardbeving en tsunami werd getroffen in 2007. De trap werd verwoest en het hele gebouw kwam scheef op zijn pilaren te staan. Sindsdien is dat gebouw niet meer in gebruik. Hopelijk kunnen ze het ooit een keer repareren.
We ontmoeten Roy (76). We maken een praatje met hem en hij vraagt of hij misschien wat e-mails mag versturen vanaf onze boot. Natuurlijk. Hij komt om 16:00 uur langs met een grote doos met aubergines, bonen en zoete aardappels. Zijn ogen zijn niet meer zo goed, dus hij vraagt of ik wil typen. Hij stuurt e-mails aan vrienden in Australie, waar hij ooit is geweest en aan een paar cruisers, die hier een keer een maand zijn blijven hangen. Wij gaan waarschijnlijk pas donderdag weer weg, dus misschien kan hij op ons e-mailadres nog een antwoord ontvangen.
Adam is ondertussen bij de Chief aan het kletsen en Mees en Pieter zijn op het strand aan het spelen. Terug bij de boot, zwemt Mees in z'n blootje achter de boot (20 m. diep), zonder bandjes. Zijn vriendjes met de kano hebben immers ook geen bandjes aan. Hij houdt wel zijn zwembrilletje op. Hij duikt vanaf het zwemplatform het water in, zwemt dan nog wat verder naar beneden (Adam houdt zijn adem in, moet hij er nu achteraan springen?), dan blijft hij even hangen en spartelt weer naar boven, zoekt eerst het lijntje van de Sammie en neemt dan pas een hap lucht. Hij klimt in de kano, springt er weer uit, peddelt een rondje om de boot, slaat om met de kano en kan er geen genoeg van krijgen. Geweldig om te zien. Pieter wil niet achter blijven en besluit om ook zonder zwembandjes in het water te springen… We kunnen hem nog net aanpraten, dat hij misschien wel een 'noodle' mee moet nemen. Maar die laat hij gewoon los, dan drijft hij een tijdje onder het wateroppervlak en dan grijpt ie weer naar de 'noodle' om een hap lucht te nemen. Het is een beetje een Kamikaze actie, maar pappa is dichtbij en hijst hem omhoog, als ie te lang onder water blijft. Pieter vindt het schitterend en komt steeds schaterlachend boven. Zo gaat het eigenlijk de hele dag. De jongens spelen uren in het water met alle kindjes, achter de boot of op het strand. Ze zitten in kano's of spelen met hun vriendjes met hun bodyboards. Ze springen nog een keer van de pier en spelen in het zand. Geniaal. Aan het eind van de dag zijn ze uitgeput. Foto's volgen.
Adam gaat op lobsterjacht met Calvin (Alvin blijkt Calvin te zijn) en zijn maatje, Ben (degene die onze bordjes had opgedoken). Ze komen terug met 10 lobsters en wat vissen. Het was schitterend geweest. Ze doken aan de buitenkant van het eiland, waar de zee direct naar 700 meter diepte wegvalt, terwijl er in de bosjes boven de kust duizenden vuurvliegjes vlogen. Ben en Calvin drinken nog een biertje aan boord. Heel gezellig, maar Ben spreekt niet zo goed Engels en is half doof, omdat hij veel te veel en veel te diep duikt. Ben (36) heeft 4 dochters en heeft 2 maanden geleden eindelijk een zoon gekregen. Voor je oude dag is het toch wel fijn als je een zoon hebt, dan gaat er tenminste iemand voor je vissen vangen, als je dat zelf niet meer kunt.
Een van de groenten die we ruilen zijn zoete aardappelen. We hebben ze gebakken als frietjes: heerlijk! De lobster met boontjes, snakebeans en aubergine smaakt ook goed. Adam zit nu een dvd-speler uit elkaar te schroeven op verzoek van Calvin en morgen moet hij nog een naaimachine uit elkaar halen voor iemand anders. En hopelijk repareren natuurlijk…
