Archief 2011 (maart)

Terug

Proefvaart

Er staan twee nieuwe filmpjes online bij de "Elena” pagina. Als we Pietje vrijdag zingend wakker maken, moet hij eerst even wennen aan al dat lawaai aan z’n bedje. Zodra hij de kadootjes ziet, vrolijkt hij helemaal op en is het een groot uitpakfeest. Groot succes en dank aan iedereen die iets opstuurde of een berichtje achterliet.

Als we Pietje vrijdag zingend wakker maken, moet hij eerst even wennen aan al dat lawaai aan z’n bedje. Zodra hij de kadootjes ziet, vrolijkt hij helemaal op en is het een groot uitpakfeest. Groot succes en dank aan iedereen die iets opstuurde of een berichtje achterliet.

Terwijl Leonie met de mannetjes naar zwemles gaat, ga ik in de stad lunchen met Guido, de vader van Willem (van Small Nest, de Belgen waar we lang mee zeilden). Wij ontmoetten Guido ruim een jaar geleden voor het eerst, toen hij en zijn vrouw, Hedwig, Small Nest bezochten in de Carieb. We vierden toen samen kerst en oud & nieuw. Guido is zo’n 2 maanden geleden in Zeebrugge op een vrachtschip gestapt en vaart de halve wereld rond om Small Nest in Australië te bezoeken. Zijn laatste stop was Panama, dus hij is toe aan wat vaste grond onder de voeten. We drinken een Leffe Blond in "The Belgium Café” en lunchen daarna in een visrestaurant aan de haven. Erg gezellig en leuk om hem weer even te zien.

Na de lunch en de zwemles gaan we snel naar de boot. Dit weekend gaan we zeilen met de familie Davies en met Renée. De Davies zullen met ons van hier naar Fiji gaan varen, met hun 2 kleine mannetjes die net zo oud zijn als Mees en Piet. Renée zal daarna een paar weken met ons meevaren van Fiji richting de Solomons. Het is dus een grote generale repetitie. Ook voor de Elena trouwens.

 

Het is pokkeweer als we bij de boot aankomen. Er valt zoveel regen, dat je de boot naast ons nauwelijks kunt zien. We twijfelen even of we wel moeten gaan varen, maar, als de lucht langzaam opentrekt en het een beetje gaat waaien, besluiten we alsnog te vertrekken. We varen naar een baaitje op het eiland Waihiki en ankeren terwijl het donker wordt. Nathan (hun jongste) en Sharon (de mama) houden hun avondeten helaas niet binnen. Gelukkig knappen ze snel op en is dit alles niet binnen op de net gewassen kussens gebeurd…

 

De volgende dag is het schitterend weer. Na een uitgebreide zwemsessie varen we een stukje verder naar een grotere baai met strand. Jon’s familie heeft daar een vakantiehuis en we zitten mooi in de tuin wijn te drinken, terwijl de kindjes op het strand spelen. ’s Avonds speert Jon een mooie Kingfish vanaf het zwemplatform achterop de "Elena”: verse vis!

De volgende dag varen we op de motor terug naar Devonport. Een heerlijk weekend. Hoewel het erg druk is met 9 man aan boord, ging het toch erg goed. De kindjes kunnen erg leuk samen spelen en genieten duidelijk van de extra activiteit aan boord. Onze mannetjes lijken erg in hun element op de boot. Ze zijn blij met hun pasgeverfde gele bedjes en slapen goed. Wij zien het wel zitten om weer op de boot te gaan wonen. We gaan er weer een mooie tijd van maken.

 

De boot heeft het goed gedaan, alleen lijkt het erop dat het electronisch kompas niet goed werkt. Dat is lastig, omdat daardoor ook de stuurautomaat niet werkt. Nogal essentieel. Daar moet ik dus vandaag mee aan de slag en ik heb dus eerst maar eens met Arno gebeld. Wordt vervolgd.

 

Er staan twee nieuwe filmpjes online bij de "Elena” pagina. We kregen een aantal verzoeken van geïntereseerden om meer foto’s van binnen te laten zien, dus maakten we samen een rondleiding door de boot. Allebei nog steeds verkouden, dus onze stemmen klinken een beetje gek. Mees is overigens goed opgeknapt na de antibioticakuur.