Archief 2011 (mei)

Er zijn drie achttienjarige meiden die in de vakantie hun familie bezochten en die nu terug moeten naar een ander eiland (Ambae), waar ze naar kostschool gaan. Het bootje, dat ze normaal ophaalt, is kapot en ze vragen of wij ze willen meenemen. Ze vinden het schitterend aan boord! We zetten ze af en varen de nacht door naar The Banks Islands, de noordelijkste groep van Vanuatu. Waterfall bay op Vanua Lava om precies te zijn. Een mooie nacht zeilen met precies de juiste wind uit precies de juiste hoek. Genieten dus. Ik had in Port Vila onze vislijn ge-upgrade van 80 naar 130 pond. We verloren namelijk teveel vis en vooral teveel haakjes en squidjes. Vanmorgen vroeg beet! En aan het geluid van de hengel kon ik al horen dat het slecht nieuws was. De 200 meter nieuwe lijn, vloog in ongeveer 10 seconden helemaal van de molen om vervolgens van de molen af te breken. Vis kwijt, squidje en haakje kwijt en 200 meter nieuwe lijn. Stukzitten. Maar toch dat was het begin van een schitterende dag.

 
Als we ankeren in een lege baai, in super helder water, waar 2 watervallen zo de zee in vallen, zien we meteen 3 kano's onze kant op komen. De eerste is de Chief. Hij heet ons welkom en vraagt of we zo naar de kant willen komen. De tweede wil graag weten of we wat nodig hebben en nodigt me uit om vanavond mee te gaan Lobsters vangen op het rif met 'de mannen'. Ff nadenken. Natuurlijk!!! De derde kano wil graag groente en fruit ruilen. Fantastisch.

 
Als we aan land gaan worden we met een uitgebreide speech welkom geheten. We zijn het eerste jacht dat dit jaar langs komt. We mogen lid worden van de Chief's Yacht Club. We zijn lid nummer 22 (sinds registratie begonnen is in 2006). Normaal gesproken krijg je bij het lidmaatschap (5 dollar) een gratis tour door de omgeving en een gratis maaltijd. Helaas is de hele familie naar een huwelijk twee dorpen verderop en kan dat dus niet doorgaan. De gastvrijheid is echt onbeschrijfelijk. We hebben nog wat Kava uit Fiji over, een klok en een t-shirt en daar is hij gelukkig erg blij mee.
 

We zwemmen, wassen en klooien bij de watervallen en ontmoeten de tweede chief "van de andere kant van de waterval Chief". We moeten mee naar z'n huis en krijgen weer allemaal groente en fruit kado. Gelukkig waren we voorbereid en hadden kinderkleertjes, zeepjes en parfummetjes meegenomen. Daar waren ze blij mee. We worden uitgenodigd voor de Chief's verjaardag morgen. Terwijl we daar zitten te kletsen en kokosnoten te drinken komen 'de mannen', dat zijn de zoons van de Chief, met een wild varken uit het bos. Even een middagje jagen. Zonder geweer trouwens, gewoon met een paar houten speren!

Mees en Piet spelen met de lokale kindjes en hebben dikke pret.
 

's Avonds word ik opgehaald door 2 kano's met daarin 'de mannen', 6 jongens tussen 16 en 25 schat ik. Ik pas nauwelijks in de kano en ze vinden het hilarisch. Ze peddelen 20 minuten naar het rif en dan word ik aan Pajon gekoppeld, wij zijn team "Lobsters". Er is ook een team voor "vis" en dan nog een voor "overigen". Overigen zijn: krab, rog (niet te groot, want daar zijn ze enorm bang voor) en schildpad… Ik zwem zo snel als ik kan achter Pajon aan, maar hij heeft de lobsters al, voordat ik ze überhaubt gezien heb. Wie denkt dat "de mens" maar een schamele jager is, moet even een nachtje met deze mannen mee. Ongelooflijk. Dit is de meest effectieve, efficiente club die ik ooit iets samen heb zien vangen. 2 jongens peddelen steeds boven ons hoofd rond en constant hoor je wel ergens een speergun afgaan. Geniaal, behalve dan van de schildpadden. Hoewel het voor hun gewoon een ander stuk voedsel uit de zee is. Ik kan nog net mijn eer redden door een schamele lobster van het rif te plukken. Na een uur heb ik het koud en brengt één van de jongens me terug naar de boot. Ze bieden ons alle lobsters aan. Voor niets! Na wat onderhandelen is het ook goed als ik er maar twee neem. Die liggen nu in de ijskast.

 
Wat een ongelooflijk mooie dag, mede mogelijk gemaakt door de vrolijkste, hartelijkste mensen van Vanua Lava.