29 mei 2011, Naar de Solomons
We vertrekken om 06:00 uur uit Waterfall Bay, Vanua Lava. Wat was het hier enorm gaaf en wat zouden we graag langer gebleven zijn. Terwijl we wegvaren zien we overal langs de kust rookwolkjes uit het dichte bos omhoog cirkelen. Hier geen gas of kolen, alleen houtvuurtjes. Het is een mooi stukje zeilen naar de andere kant van het eiland. Alleen in Sola kunnen we uitklaren en eigenlijk niet in het weekend. Maar na wat heen en weer gebel met de vreselijk aardige Harold, wil hij ons wel uitklaren voor het speciale "weekendtarief". 25 euro, zonder bonnetje.
Ik durf niet in het water te springen om te controleren of het anker goed is ingegraven, want volgens de cruisers tamtam word je dan onmiddellijk opgegeten door een zoutwaterkrokodil. Het blijkt echter weer eens zwaar overdreven, want van locals horen we dat het om mangrove alligators gaat en dat daar nog nooit een incident mee is geweest. De lokale kinderen spelen vrolijk in het water en hebben duidelijk geen last van krokodillenangst. En toch…, wij springen er mooi niet in!
Sola is 2 zandweggetjes. 1 postkantoortje, dicht. 2 piepkleine winkeltjes, dicht. En dat is het… Oh nee, er is één guesthouse, dicht, maar ze gaan open als we langslopen. We kunnen er lunchen, rijst met gebakken 'corned beef' (meest onderschatte lekkernij wat mij betreft) en Taro, een lokale wortel. Voor ons vijven, 7 euro.
Ik vraag aan een kindje of hij van onze laatste Vatu dollars wat bananen kan regelen. Hij vertrekt en wij varen terug naar de boot. We willen eigenlijk vanavond pas vertrekken, maar de ankerplek is te rollerig om te blijven. We gaan ankerop en dan zie ik plotseling dat kindje op het strand staan, met een enorme tros bananen! Snel nog even met de Sammie heen en weer en sindsdien hangt er achterop een giga tros bananen. Groene bananen vooralsnog… We leggen "Elena" bij een klein eilandje net buiten Sola voor anker en brengen de rest van de middag door met opruimen en klaarmaken voor de overtocht naar de Solomon Eilanden. Een dag of 3 varen. Leonie en Renée bakken met de kindjes 2 brownie taarten. En Renée maakt een ongelooflijk lekkere pastasalade met de lobsters van eergisteren.
's Avonds vertrekken we met mooie wind. Rond 4:30 uur moet het zeil eraf, omdat het staat te klapperen. Geen wind, wel golven, niet fijn. Vandaag hebben we alles geprobeerd. Genua op de boom. Grootzeil erbij. Grootzeil weer naar beneden. De parasailor niet, want het is behoorlijk onrustig weer met een paar grote buien. Gijpen en over de andere boeg eens proberen. Maar het is allemaal net niks. 10 knopen wind recht van achter en een rommelige kruiszee. Zeilen kan een frustrerende bezigheid zijn. Maar goed, in de file staan ook.
We moeten nog 215 mijl dus we zullen dinsdag in de loop van de ochtend aankomen. Daar kijken we nu allemaal erg naar uit. Ah, nog een laatste berichtje. Vanmorgen een schitterende Mahi Mahi gevangen die we vanavond bakten met knoflook en paprikaatjes. Samen met Renée's lobster salade was het alsof we in een luxe restaurant zaten te eten. In korte broek. Met uitzicht. Maar dan wel met 20 graden helling van links naar rechts…
