Ko Phi Phi
's Nachts worden Adam en ik opgeschrikt door een keiharde windvlaag, die ons via het luik uit bed probeert te blazen. We springen eruit en redden wat er te redden valt. Was van de reling, zonne-tentjes eraf en dan maar hopen dat onze Rocna weer trouw in het zand blijft hangen. Het kost een paar uurtjes slaap, maar de storm trekt weer verder en we liggen nog steeds op dezelfde plek. 's Ochtends liggen we ineens aan lager wal, dus tijd om te vertrekken. We zeilen naar Ko Phi Phi Leh. Iedereen die weleens gebackpackt heeft in Thailand kent Ko Phi Phi Don wel. Ko Phi Phi Leh is het onbewoonde eiland daar vlakbij, waar de film 'The Beach' met Leonardi DiCaprio is opgenomen.
's Nachts worden Adam en ik opgeschrikt door een keiharde windvlaag, die ons via het luik uit bed probeert te blazen. We springen eruit en redden wat er te redden valt. Was van de reling, zonne-tentjes eraf en dan maar hopen dat onze Rocna weer trouw in het zand blijft hangen. Het kost een paar uurtjes slaap, maar de storm trekt weer verder en we liggen nog steeds op dezelfde plek. 's Ochtends liggen we ineens aan lager wal, dus tijd om te vertrekken. We zeilen naar Ko Phi Phi Leh. Iedereen die weleens gebackpackt heeft in Thailand kent Ko Phi Phi Don wel. Ko Phi Phi Leh is het onbewoonde eiland daar vlakbij, waar de film 'The Beach' met Leonardi DiCaprio is opgenomen.
We waren gewaarschuwd, maar zijn toch overdonderd door de belachelijke hoeveelheid motorboten met toeristen in die niet al te grote baai. Het strand ziet zwart van de mensen. Het is een belevenis op zich zo'n over-the-top toeristische attractie. Zonder mensen en boten zou het werkelijk een schitterende baai zijn, maar nu doen we niets anders dan met open mond staren naar Japanners die met zeekomkommers flauwe grappen uithalen voor de camera en Japanse meisjes, die de meest vreemde poses aannemen voor de foto. Mees wordt uitgebreid gefotografeerd, terwijl hij een kuil graaft in het zand. We dachten, dat het aan het eind van de dag stil zou worden, maar er zijn tegenwoordig ook heel veel 'sunset' en 'sunrise' cruises, dus een leeg strand zit er echt niet in. Het is bovendien rollerig in de baai, dus met het laatste daglicht besluiten we alsnog door te varen naar Ko Phi Phi Don.
Het mannenteam probeert onder z'n kookbeurt uit te komen, maar draait uiteindelijk toch een fantastische tonijn-pastasalade in elkaar met gebakken banaan toe. 10 jaar geleden (pre-tsunami) waren we ook op Ko Phi Phi. Er is natuurlijk veel veranderd, maar de sfeer van het dorpje met alle nauwe straatjes (alleen looppaadjes, geen auto's of brommers) is hetzelfde. Het is alleen veel drukker en er staan meer betonnen gebouwen. Het hutje waar wij destijds op het strand sliepen, staat er natuurlijk niet meer. Wel heftig om te bedenken, dat hier in 2004 ongeveer 5.000 mensen zijn omgekomen. Gelukkig zijn ze het toerisme niet kwijtgeraakt en is alles weer mooi opgebouwd.
De mannen hebben 'men's night' en, zoals verwacht, weten ze geen maat te houden, dus de volgende dag is een zware dag voor ze. Gelukkig wordt er niet veel van ze verwacht. We chillen lekker op een strand, waar oom Harm (aan het eind van de middag) schitterende raceauto's bouwt in het zand. Er zijn tientallen aapjes op het strand. De mannen laten de gifstoffen uit hun lijf masseren, terwijl ik met de jongetjes naar de boot ga voor een middagdut. Nou ja, dutten doen ze meestal niet meer, maar even rustig een boekje lezen in bed, is ook lekker uitrusten voor iedereen.
Oom Harm en tante Floor gaan een avondje samen uit. Ze bereiden zich voor op een lange dag met Mees en Pieter. Wij gaan namelijk de volgende dag duiken en mogen dan ook nog 's avonds samen uit.
We maken twee mooie duiken bij Ko Bida Nok en Ko Bida Noi. We zien veel gave dingen, met als hoogtepunt een 'cuttlefish' (soort grote inktvisachtige, die van kleur kan veranderen), die we nooit eerder gezien hebben. Nu even met hulp van tante Floor mooi maken voor een heerlijk avondje uit!
