Meelstrand en pannenkoekenbenen (door Floor)
Wow, wow, wow. Ik weet nu even niet of ik meer onder de indruk ben van de prachtige mooie Thaise eilandjes in de kristalheldere Andaman Sea of van het onderwater leven dat hier te zien is met een eenvoudig snorkeltripje. Een korte tocht op de motor donderdagochtend vroeg brengt ons van Ko Tarutao naar Ko Thanga. Als wij, Oom Harm en Tante Floor, wakker worden, zien we een perfect mooi onbewoond eiland, met een groen bergje in het midden en een rotspartij rechts, omringd door een geweldig mooi wit zandstrand. We springen in de Sammie en ontdekken ons privé-eilandje-voor-een-dag. Mees en Pieter rennen het strand op en roepen dat het zand voelt als meel. We zijn het roerend met ze eens. Verderop is een natuurlijke poort in de rots, de "Love Gate", waar we doorheen lopen en elkaar, zoals de traditie voorschrijft, een kus geven. Het leven is mooi!
Oom Harm geeft het 'grote' kado uit Nederland aan de jongens: een grote rood-zwarte opblaasband, die wordt omgedoopt tot mini-Sammie. Hij valt in de smaak. De kids genieten van de snelle rondjes achter de Sammie en spelen met hun nieuwe aanwinst in de branding. Na de mooie snorkeltrip, waar we o.a. een morene, een schildpad, een steenvis, een zwart-wit gestreepte zeeslang, clownfish (Nemo bestaat echt en zijn vriend Gill ook!), blauwe zeesterren en mooi koraal zien, lunchen we aan boord van de Elena met wentelteefjes van het vrouwenteam. 's Middags gaan we jutten op het strand en vinden mooie cowrieschelpen, 'design-schelpen' met mooie printjes en letter-koraal waar we woorden mee schrijven in het zand. De jongens bouwen dammen tussen de rotsjes en Adam en Harm gaan op een snorkeltrip aan de andere kant van het eiland. Na een heerlijke borrel en hap aan boord kijken we naar het vuur op het eiland, dat inmiddels is gemaakt door nieuwe bezoekers die met een longboat arriveren en de hele nacht blijven. Nog wel even het vermelden waard is, dat we tot nu toe in alle ankerbaaitjes de enige boot waren, best bijzonder. En waarschijnlijk omdat we nog net buiten het seizoen varen.
Op vrijdagochtend varen we naar Ko Lipe, een boomerangvormig eiland, dat niet onder de bescherming valt van het Ko Tarutao Marine National Park. Daarom is het wel wat toeristisch, maar wat ons betreft nog niet verpest. In de superblauwe baai met helder water liggen talloze longboats met boeddistische sjaals voor geluk (?), een mooi gezicht. Adam en ik regelen de immigration in een hutje op het strand met vriendelijke Thai en krijgen een vip-treatment met zitplaatsen en airco. Alles wordt snel afgewikkeld en we mogen 30 dagen in Thailand verblijven met z'n allen. We zwemmen in de mooie baai van Ko Lipe en lunchen en internetten op het terras van een mooi hotelletje. Daarna verkennen we de 'walking street', tevens de enige straat van het eiland, en vinden er slipperwinkels, massagesalons en bbq-tentjes. Leonie, Harm en ik trakteren onszelf op een total body massage van een uur (6 euro pp), terwijl Adam met de jongens een middagdut doet. Als ze terugkomen gaan alle mannen naar de kapper en ruiken heerlijk naar bloemetjes! Het mannenteam zet 's avonds een hele smakelijke broccolisoep op tafel en stuurt ons daarna op vrouwenavond. Leonie en ik varen met de Sammie naar de kant en drinken heerlijke mango-banaancocktails en krijgen van dichtbij een vuurshow te zien, die we net zo spannend als mooi vinden.
Zaterdagochtend komen we op de motor aan bij Ko Rawi, waar we ankeren en aan wal gaan bij een 'ranger station'. Volgens de gidsen zou er een mooie wandeling zijn naar een waterval, maar na een behoorlijk wandelavontuur met Harm, Leonie, de jongetjes en ik (Adam past op de boot) keren we terug. De jungle is ons iets te dichtbegroeid en ik word aangevallen door muggen. Wel zien we nog twee gigantische varanen, waar Mees en Pieter niet meer van opkijken, maar waar Tante Floor's hart flink harder van gaat kloppen. Teruggekomen bij het ranger station douchen we ons zoet met water afkomstig van de waterval en gaan snel terug naar de Elena, want de hemel breekt open. En vanaf dat moment tot in de middag regent het pijpenstelen. Inmiddels zijn we in een rustigere baai geankerd bij Ko Butang en hebben na de lunch een chillmoment binnen: Oom Harm en Leonie lezen een boek en Adam kijkt Top Gear met de jongetjes.
Gelukkig klaart het weer wat op en trekken Adam en de jongetjes erop uit naar het strandje dat vol met apen blijkt te zitten. De jongens komen helemaal enthousiast en trots terug met een hele volle zak tiger prawns die ze bij een visser hebben kunnen ruilen voor een paar blikjes bier. We spelen met z'n allen Oud-Hollandse spellen op het strandje.Vier Thai (geen woord Engels, maar we vermoeden longboat gezonken?) komen naar ons toe en vragen of we ze een lift geven, waarop Adam vertrekt met de Sammie en speculaas voor de hongerige mannen. We zitten even in de rats omdat hij niet richting de vissersboot vaart zoals verwacht, maar met een halfvolle tank ineens richting volle zee gaat. Gelukkig zien we na 40min de contouren van de Sammie weer verschijnen. Bleek dat de mannen graag naar Ko Lipe wilden (ruim 10 nM verder); een plan waar Adam niet mee akkoord ging. Hij zette ze af op de punt van het eiland. Eind goed al goed, mannen zeer dankbaar. Het vrouwenteam had kookbeurt en maakte een spaghetti met tomatenroomsaus met groente en de super tiger prawns (de grootste uitgestrekt wel 15 cm…!) Iedereen smult van het stoere zeemaal. Ok, het verhaaltje is wat lang geworden, maar er gebeuren hier ook veel leuke dingen!
Het is trouwens zo'n feest om na 2 jaar en een beetje het leven op de Elena aan de andere kant van het blog-scherm mee te maken. Supergezellig om weer uitgebreid te kunnen borrelen en kletsen met Adam en Leonie en heerlijk om te spelen met Mees en Piet, wat een topdudies zijn dat! Ook nu al een dikke pluim naar Leonie en Adam die een sterk staaltje parenting laten zien hier met veel structuur in de dag, mooie spellen voor de jongens, knusse voorleesmomenten samen en vooral heeeeel veel liefde…
