Vakantie in een vakantie - Koh Muk - Koh Lanta - K
Ooit zei Leonie dat en toen dacht ik, wauw, dat moet dan ontspannen voor gevorderden zijn. Nu weet ik hoe 't voelt! Koh Muk was zo lekker, dat we daar nog een dag zijn gebleven ('layday'). Rustige ankerplek, mooi resortje (bungalows op een landtong met een zwembad en mooi restaurantje op de punt met 300° seaview) en een leuk dorpje. De dag wordt begonnen met school voor Mees en daarna wat plonzen in de pool. We verkennen vervolgens het dorpje. Het blijkt weer een heel ander dorp dan we tot nu toe gezien hebben. Een betonnen pad van een meter breed kronkelt langs de kust met links en rechts te veel om te zien, ruiken en horen. Sommige 'huizen' staan op palen boven het water, anderen zijn meer platen aan elkaar gebonden rond bomen en hier en daar staat er een semi echt huis.
Er zitten overal mensen buiten die bezig zijn met netten, boten, geiten, 'winkeltjes' (tafel met spullen), kippen, kinderen, etc. Geen auto's, alleen brommertjes, en iedereen lacht en zwaait. Floor en ik voelen ons stiekem ook even wereldreizigers.. Leuk om te merken is dat Leonie en Adam dit soort indrukken zichtbaar blijven waarderen, hoewel het bewoonder is dan ze 'gewend zijn'. We chillen nog wat bij 't zwembad met Pina's en Mees en Piet redden ca. 100 (amper overdreven) zeesterren van een gewisse uitdrogingsdood op het strand, dat bij eb ver droogvalt.
Volgende dag weer vroeg op als Adam al weer de dagtank met diesel vult. Ik stap inmiddels traditiegetrouw ook naar buiten om een prachtige zonsopgang te zien. Anker op en koers Ko Lanta. We ankeren daar nog in de morgen aan de oostkust op een mooi beschutte plek, dicht bij de 'old town' van het eiland. Snel aan wal, want je schijnt hier mooie tochten op olifanten te kunnen maken. We worden gelijk gestrikt door een vriendelijke jonge Thai met een 'pickuptaxi'. Voor weinig Baht brengt hij ons over de centrale bergkam naar de zuidwestelijke punt van het eiland. We lunchen nog bij een prachtige plek hoog boven de zee en gaan dan naar de olifanten. De mannen kunnen niet wachten, maar dat zal toch nog even moeten, want we kiezen het uitgebreide programma, met eerst een pittige jungletocht naar een waterval en batcave. Natuurlijk wel enigszins toeristisch, maar toch een mooie ervaring, zeker voor de jongens (hoewel Piet op een gegeven moment zo comfortabel op m'n nek zat dat 'ie in slaap viel..?).
Dan komt het hoogtepunt, de olifanten ride. Ergens waren we nog bang voor zo'n typische suffe toeristen attractie, maar het was echt mooi. Floor en ik met Mees en Leonie en Aad met Piet op een klein bankje op 2 giga olifanten, compleet met slagtanden, over en door riviertjes en behoorlijk dichte jungle. Zo dicht zelfs, dat bij Leonie een naar eigen zeggen enorme, vette en harige spin op haar schoot 'springt'! Groot respect voor Leonie, die de 5cm. (minimaal!) joekel van haar schoot mept, zonder dat Piet en Aad het door hebben. In vroeger tijden hadden we Leonie aan een tak zien hangen.
De mannen genieten ongestoord verder en Mees heeft al gauw 't commando voor 'vooruit' overgenomen van de begeleider: "Hoei"! Na toch zo'n 3 kwartier voeren Mees en Piet zonder angst hun olifanten nog wat ananas en gaan we weer naar de boot. Er blijkt een groot festival te zijn bij het veld bij de jetty. We scoren wat saté (ehm, mannen kookbeurt?) en eten samen op de boot. De mannetjes vallen al gauw uitgeput in slaap.
Floor en ik mogen nog even naar het festival. We ontdekken dat het een traditioneel festival is, waar honderden Thai (en niet al te veel toeristen) kleine bloemenkransjes met kaarsen in het water zetten. We begrijpen het gebrekkige Thais/Engels van de man die het ons uitlegt niet helemaal, maar besluiten voor de zekerheid zo'n mooie luchtlampion/ballon op te laten met zeer gerichte beste wensen voor dierbaren. We kopen nog slippers voor Leonie en een Thaise broek voor Floor en aanschouwen de pracht en praal van de talentenjacht (veel opgemaakte dames, van te jong tot wat ouder in glitterende jurken met harde muziek of eigen instrumenten). Duidelijk een feest waar de volledige lokale gemeenschap enorm mee begaan is. Floor en ik genieten weer.
Volgende morgen weer vroeg op, voor volgende topbestemming. Rechtstreeks de zee op, lekker zeilend richting Ko Hai, een kleine onbevolkte rotsgroep, met kristalhelder water. De ca. 4 tot 5 'duikboten' suggereren een mooie snorkelplek, maar het is dus wel 'druk' op de beperkte ankergronden. Adam regelt een topplekje voor ons in maar liefst 27 meter diepte, niet op het rif (hij checkt het met snorkelgear). Op het moment dat wij bij het prachtige strandje aankomen, zijn de meeste duikboten al weer op de terugweg, dus kunnen wij ongestoord genieten. Deze stek komt bij mij en Floor met stip op 1 binnen als snorkelplek. Echt prachtig met een ongelofelijke hoeveelheid vissen en koraal, weer een murene, pufferfish en meer. Leonie en Adam gaan nog een keer, maar dan met de mannetjes, die er geen genoeg van kunnen krijgen. Ze ontdekken o.a. de zich plots terugtrekkende 'kerstboompjes' op het koraal en blijven lang in (en onder!) het water. Dan terug naar de boot, voor een heerlijke borrel (popcorn!) en top maaltijd (weer van de dames..). Morgen Ko Phi Phi?
