We zijn in Singapore. Dat vinden wij een mooi moment. Singapore is een mijlpaal en we weten eigenlijk niet precies waarom. Misschien wel, omdat we nu echt de Pacific uit zijn, de Java Zee en de South China Sea door zijn. En misschien ook wel, omdat het lijkt alsof we weer in het westen zijn. Maar dan in het kwadraat. Singapore is groots, efficiënt, geordend, schoon, nee niet schoon, steriel zelfs en het is er druk. Enorm druk. Er wonen hier 5 miljoen mensen en je kunt er in 2 uur helemaal omheen rijden…
We zijn in Singapore. Dat vinden wij een mooi moment. Singapore is een mijlpaal en we weten eigenlijk niet precies waarom. Misschien wel, omdat we nu echt de Pacific uit zijn, de Java Zee en de South China Sea door zijn. En misschien ook wel, omdat het lijkt alsof we weer in het westen zijn. Maar dan in het kwadraat. Singapore is groots, efficiënt, geordend, schoon, nee niet schoon, steriel zelfs en het is er druk. Enorm druk. Er wonen hier 5 miljoen mensen en je kunt er in 2 uur helemaal omheen rijden…
We kregen het weer niet cadeau trouwens. Als we 's morgen heel vroeg uit Batam vertrekken is het nog mooi weer. We kennen inmiddels John, die we al eerder tegenkwamen in Kumai, en zijn jacht dat net buiten de haven op het rif ligt. Total loss. Ik kijk er naar en denk alleen, dat dit net zo goed ons had kunnen zijn. Het verschil tussen heelhuids rond varen en dit soort ellende is toch maar een heel dun lijntje. John is geen slechte zeiler, maar heeft gewoon enorm veel pech gehad.
We varen naar het westen net aan de zuidkant van de shipping lane. Het is zo ongelooflijk druk, dat is niet te beseffen. Op ieder willekeurig moment hebben we tientallen, misschien wel honderden boten in het zicht. Heel veel boten liggen voor anker, maar nog meer varen hard door de nauwe straat tussen Singapore en Indonesië. En ja hoor, vlak voordat we bij het "oversteekpunt” zijn, worden we weer keihard geraakt door een Sumatra. Een dik uur proberen we op de motor de boot enigszins op dezelfde plek te houden, totdat de wind iets afneemt en we weer iets meer dan honderd meter kunnen kijken. Wat zijn die Sumatra's ellendelingen. Leonie zit binnen op de AIS te kijken en opa en ik proberen slalommend tussen de megatankers en containerschepen veilig de overkant te bereiken. Het lukt en we varen de laatste 20 mijl naar Raffles marina aan de westkant van Singapore.
De marina is geweldig. Elke morgen een krantje bij de boot bezorgd, een gigantisch zwembad met kinderafdeling en goedkoop en lekker eten. Helemaal top. Wel weer een Sumatraatje midden in de nacht trouwens.
We nemen de metro naar het centrum en ontdekken de stad. Singapore bestaat voornamelijk uit wolkenkrabbers, die enorm hoog boven de straat uitsteken en onder de straat is het op veel plaatsen 4 verdiepingen diep. Echt niet te geloven. En overal ziet het zwart van de mensen. We hebben ze volgens mij alle 5 miljoen gezien. Niet meer normaal. Maar ze zijn allemaal rustig, vinden wachten niet erg, gooien niets, maar dan ook echt niets op straat en spelen allemaal op hun telefoon, iPad of ander electronisch apparaatje, spelletjes.
Als we een taxi nemen en vragen of hij ons naar een bepaalde halte van de metro wil brengen, zegt hij dat we beter naar een andere halte kunnen gaan. Dat is iets minder ver met de taxi dus goedkoper. En als we 14,70 dollar moeten betalen, zegt hij dat 14 wel goed is. Een taxichauffeur!!
Ik ga een avondje met opa eten en we vinden een Carnivoor. Dat doet aan Kenia denken. Heerlijk gegeten en opa verklaart op de terugweg een beetje "teut” te zijn. Helemaal goed dus.
De volgende avond mogen Leonie en ik samen uit. Ons eerste avondje uit sinds Vanuatu! We beginnen in Chinatown. Heel veel Chinese winkeltjes en eettentjes en op iedere hoek traditionele Chinese voetmassages. Dat doen we en een uur lang liggen we heerlijk te genieten. Topavond.
Verder zijn we enorm druk met "toerist zijn”. Reuzenrad, Bird park en Singapore zoo zijn al afgevinkt en allemaal trouwens nogal indrukwekkend.
Vanavond hebben we opa uitgezwaaid. Het waren 4 heerlijke weken en het was heel erg gezellig om hem aan boord te hebben. De jongetjes zullen wel even moeten afkicken, opa heeft namelijk een ijsjes verslaving… Pietje zei na het afscheid, dat oma het wel erg leuk zou vinden, dat opa weer terug kwam.