Archief 2011 (september)

Terug

Jarig op zee en Orang Utans

Mees helpt de dag van tevoren met het maken van zijn feestmuts en het bakken van de appeltaart. 's Ochtends maken we hem zingend wakker en hij wordt (vooral door opa) overladen met kadootjes. Hij is vooral heel blij met zijn kinderfototoestel, waarmee hij echte digitale foto's kan maken. Pappa bakt heerlijke pannenkoeken voor de lunch. 's Middags varen we de Kumai rivier op. Het is lastig navigeren, met soms slechts 1 meter water onder de kiel. De klok verschuift weer een uur, waardoor Mees een uur langer jarig is. Tijd genoeg dus om nog even Kumai in te gaan op zoek naar een ijsje. Opa trakteert. Terug naar de boot krijgen we een lift van een hele gave speedboat, dus Mees z'n geluk kan niet op.

Mees helpt de dag van tevoren met het maken van zijn feestmuts en het bakken van de appeltaart. 's Ochtends maken we hem zingend wakker en hij wordt (vooral door opa) overladen met kadootjes. Hij is vooral heel blij met zijn kinderfototoestel, waarmee hij echte digitale foto's kan maken. Pappa bakt heerlijke pannenkoeken voor de lunch. 's Middags varen we de Kumai rivier op. Het is lastig navigeren, met soms slechts 1 meter water onder de kiel. De klok verschuift weer een uur, waardoor Mees een uur langer jarig is. Tijd genoeg dus om nog even Kumai in te gaan op zoek naar een ijsje. Opa trakteert. Terug naar de boot krijgen we een lift van een hele gave speedboat, dus Mees z'n geluk kan niet op.
 
Boven onze hoofden krioelt het van de zwaluwen, die veel lawaai maken. Er staat een aantal hoge gebouwen in Kumai, die speciaal voor de zwaluwen zijn neergezet door Chinezen, die heel veel geld verdienen aan de verkoop van zwaluwnesten aan China. Van het speeksel van de zwaluwen (wat de zwaluwen gebruiken voor het maken van hun nest), maken de Chinezen soep en medicijnen. Rare jongens die Chinezen.
 
's Ochtends vroeg worden we opgehaald door onze Kelotok, een traditionele houten rivierboot. We gaan drie dagen de rivier op, het oerwoud van Borneo in. De benedenverdieping is voor de 4 lokale mensen (kok, gids, kapitein en assistent) en de bovenverdieping is een plat dek met een dak op palen en een zitje voorop. Er staat een lage tafel, waaraan we op de grond zitten te eten. 's Avonds worden er matrassen neergelegd en klamboe's opgehangen. We slapen dus in de open lucht van de jungle (arme opa doet geen oog dicht en we worden allemaal om 5:30 uur al wakker). De mannetjes vinden het schitterend en wij trouwens ook. Het is heerlijk om voorop het dak van de Klotok te zitten en langszaam door de jungle te varen. Het eten is lekker, maar na 3 dagen rijst, ook voor het ontbijt, zijn we blij dat we weer op de Elena ons eigen eten kunnen bereiden. Achterin de boot is een wc en een 'douche'. De douche bestaat uit een klein houten hokje met een grote plastic bak, gevuld met bruin rivierwater. We genieten allemaal van een zoetwaterdouche, waarbij we het ijskoude water met een klein bakje over ons hoofd gieten om de mengeling van zweet en zonnebrandcrème van ons af te spoelen.
 
Dit oerwoud is een van de laatste plekken waar Orang Utans voorkomen. Er zijn 3 'feeding stations', waar we de Orang Utan (mens van het bos) van dichtbij kunnen bewonderen. Maar onderweg zien we ook heel veel andere dieren, zoals langneusapen (ook wel 'Dutch monkey'!), makaak apen, een zoetwaterkrokodil, ijsvogels, een gibbon, etc. Het is ongelofelijk hoe dicht je bij de Orang Utans kunt komen, zonder dat er tralies tussen jou en de Orang Utan zitten. Ze zijn zo'n 8 keer sterker dan de mens, dus voorzichtigheid is geboden. Het is schitterend om te zien, hoe ze met hun grote lijven met het grootste gemak door de boomtoppen slingeren. We lachen ons suf, als een jong mannetje een tak afbreekt om een wild zwijn weg te jagen, dat van zijn bananen probeert te snoepen. De jongetjes vinden het ook schitterend en Mees maakt ijverig foto's. Ze hebben ook veel oog voor alle insecten, zoals een rups met enorm lange haren, een dode neushoornkever, 'fire ants' , trekmieren, een ander soort enorm grote mier (formaat 6-punts legoblokje), grote torren en zelfs een bloedzuiger. Orang Utan Thomas laat zich veel zien bij de aanlegplaats en onderweg naar de 'feeding' ontmoeten we zijn moeder Tut met zijn 1-jarige broertje, Tor. Ze checkt de zakken van onze gids om te zien of er bananen in zitten. De jongens staan vlak naast haar en zijn zichtbaar onder de indruk. Onze gids maant ons vervolgens om hard door te lopen, want een onvriendelijk mannetje baant zijn weg door de bomen naar de vlonders waar wij over lopen en als hij op de vlonders zit, kunnen wij er niet meer langs. We zijn gelukkig net op tijd, maar poeh, toch even spannend. Tut heeft al 5 zoons en de 'dominant male', Tom, is ook een zoon van haar. Helaas krijgen we die niet te zien. We zien wel een ander groot mannetje, waarbij je aan zijn brede wangen kunt zien, dat hij veel gevechten heeft gewonnen. We ontmoeten ook Princess, waarvan we een foto hebben gezien, waarbij ze in een kano over de rivier peddelt! Ze heeft een klein meisje aan zich vastgeklampt. Haar zoon Persie (zelfde stam, zelfde beginnende letter) laat zich ook regelmatig bij de aanlegplaats zien. Vrouwtjes krijgen hun eerste kind op hun 13e en krijgen daarna elke 7 jaar een kind, dat ze 7 jaar met zich mee dragen. Er zijn dus veel van die schattige kleintjes te zien, die zich heel behendig vastklampen aan hun moeder. Op een van de andere Klotoks, gelukkig zijn er maar een paar omdat het laagseizoen is, vaart een ander gezin met 2 kinderen. We stoppen regelmatig op hetzelfde plekje en alle vier de kindjes zijn dan druk in de weer met elkaar.
 
Na drie dagen en twee nachten op onze Kelotok zijn we weer terug in Kumai. De boot werd ondertussen bewaakt door 2 lokale jongens die al het roestvrij staal hebben gepoetst. Zelfs de romp is in de wax gezet, dus Elena glimt weer. In het laatste licht varen we met de Elena de rivier af. Een groot commercieel schip ligt middenin de rivier (zonder betonde vaargeul) vast. Op zijn boeg zien we, dat hij 4,5 m. diep steekt, dus we varen zonder problemen vlak langs hem heen. We zijn onderweg naar Pulau Nangka (2 nachten doorvaren), een tussenstop op weg naar Singapore, waarvandaan opa over anderhalve week weer naar huis vliegt. We zullen zo snel mogelijk een selectie maken uit de duizenden foto's….