Moussaka en Souvlaki
We maken er een gezellige laatste avond van met Jason en Fiona. Elena ligt in de haven naast Trenelly, dus we kunnen nadat de kids allemaal slapen lekker borrelen in de kuip. Het is heerlijk om ons eigen huis weer terug te hebben. We slapen allemaal weer lekker in ons eigen bed. Het is 's nachts koud, maar ik heb alle dekbedden weer gevonden en onder de wol is het warm genoeg.
We maken er een gezellige laatste avond van met Jason en Fiona. Elena ligt in de haven naast Trenelly, dus we kunnen nadat de kids allemaal slapen lekker borrelen in de kuip. Het is heerlijk om ons eigen huis weer terug te hebben. We slapen allemaal weer lekker in ons eigen bed. Het is 's nachts koud, maar ik heb alle dekbedden weer gevonden en onder de wol is het warm genoeg.
De volgende dag varen we weg uit Marmaris en weg uit Turkije. We motoren tegen de wind in (ca. 35 mijl) naar een klein Grieks eiland. We zijn wat overhaast vertrokken, dus nog niet alle klussen zijn gedaan. De genua en de kotter moeten nog gehesen worden. Vanwaar die haast? We moeten vrijdag in Athene zijn, vanwaar we naar Rome vliegen voor het huwelijk van een nichtje van mij. Aansluitend vieren we dan een week vakantie in Umbrië met familie en de Van Campens. Oorspronkelijk zou Elena een kleine 3 weken eerder aankomen in Marmaris en door alle vertraging was ons toch al strakke schema in het gedrang gekomen. Kortom, geen tijd om te 'cruisen' in Turkije en Griekenland slaan we ook zo goed als over. Je moet wat te wensen over houden. We kunnen altijd een keer een bootje huren hier.
We komen aan bij het eiland Symi. We zeiden steeds dat we al in Europa waren en zo voelde dat ook, maar officieel ligt Marmaris in het Aziatische gedeelte van Turkije, dus nu zijn we dan echt in Europa aangekomen. Het is een adembenemend gezicht. Ik ben nooit eerder in Griekenland geweest en ben met stomheid geslagen. Ik maak zeker 50 foto's van het idyllische kleurrijke dorpje dat tegen de heuvels aangeplakt ligt in de felle zonneschijn. En het wordt nog mooier. We kunnen doorvaren tot in het centrum van het stadje, waar we voor het eerst 'Med-style' afmeren: anker uit en dan met de kont aan de kade. Een vriendelijke havenmeester vraagt daar 5 euro voor. Euro?!! Die hebben we nog niet, dus ik pin onze eerste Euro's. Toch ook weer een moment. We zitten even bij te komen in de kuip en kijken verbluft om ons heen. We zijn allebei nog aan het verwerken dat we gisteren met de Elena herenigd zijn en nu al in een ander land, en dan nog wel in Europa, aangekomen zijn. Adam loopt heen en weer van havenautoriteiten naar politie en dan weer naar havenautoriteiten om alle inklaarformaliteiten te vervullen. Aan de kade is, op steenworp afstand van de Elena, een cafeetje. We proosten met een Mythos bier. Het lijkt allemaal 'too good to be true'. We eten in een restaurantje in een van de gezellige achteraf straatjes van het stadje. Moussaka en Souvlaki afgevinkt. Heerlijk.
De zon warmt snel de boot op en we ontbijten in de zon. We hijsen de genua en de kotter en ik moet nog even de mast in om de 'lazy jacks' te repareren. Dan krijgen we onverwacht bezoek. Op de kade staan Nederlanders, Anne Marie en Arjen van zeiljacht de Zeebeer, die vrienden van mijn ouders kennen en al 5 jaar in de Med cruisen. We drinken gezellig koffie en in een half uurtje wisselen we stoere verhalen uit en krijgen we tips over de aanraders in de Med. We wandelen nog even door het stadje en eten heerlijke 'home made ice cream'. Dan gooien we de trossen los om een nacht door te varen naar het eiland Mikonos (ca. 130 mijl). Helaas is alles weer tegen de wind in. 's Avonds valt de wind helemaal weg. In plaats van wachtlopen in een T-shirt, moeten we ons goed inpakken. Maar door het gebrek aan wind, valt de kou gelukkig mee. Het is druk op het water. Overdag miechelt het van de zeilboten en 's nachts is er het nodige vrachtverkeer onderweg. Overal om ons heen zijn lichtjes te zien: van vuurtorens, stadjes en schepen. Hazeslaapjes zijn er niet bij; het is opletten geblazen. Er is geen maan, waardoor de vele eilandjes moeilijk te onderscheiden zijn. Gelukkig kunnen we hier weer vertrouwen op onze kaarten. Kortom, het is allemaal even omschakelen, van de tropen naar de Med, maar het went snel!
