Archief 2012 (augustus)

Terug

Het is voorbij, een nieuw begin…

Zaterdag kwamen we aan in Rotterdam, waar we 1147 dagen geleden vertrokken. Het was onwerkelijk en schitterend. Op de Maas was een blusboot aan het stunten voor ons en op de jachtclub stonden veel van onze vrienden en familie uitbundig te zwaaien. Heel emotioneel om zo de laatste meters naar de haven te varen. Nog 1 keer, alleen met z'n viertjes. Voor de laatste keer geven we elkaar nog een dikke knuffel op het zijdek en dan parkeren we Elena. We schudden handjes, krijgen schouderklopjes, zoenen dierbaren, die we zo lang niet gezien hadden en houden een praatje, waarbij we het niet droog houden.

Als genadeslag krijgen we vervolgens een waanzinnig mooi schaalmodel van Elena. Overweldigd, dankbaar, bevoorrecht, gelukkig en verliefd sluiten we onze mooie reis af.



Zaterdag kwamen we aan in Rotterdam, waar we 1147 dagen geleden vertrokken. Het was onwerkelijk en schitterend. Op de Maas was een blusboot aan het stunten voor ons en op de jachtclub stonden veel van onze vrienden en familie uitbundig te zwaaien. Heel emotioneel om zo de laatste meters naar de haven te varen. Nog 1 keer, alleen met z'n viertjes. Voor de laatste keer geven we elkaar nog een dikke knuffel op het zijdek en dan parkeren we Elena. We schudden handjes, krijgen schouderklopjes, zoenen dierbaren, die we zo lang niet gezien hadden en houden een praatje, waarbij we het niet droog houden.

Als genadeslag krijgen we vervolgens een waanzinnig mooi schaalmodel van Elena. Overweldigd, dankbaar, bevoorrecht, gelukkig en verliefd sluiten we onze mooie reis af.

De wereld is fantastisch. Er zijn echt nog plekjes waar nooit eerder iemand kwam. We ontmoetten zoveel bijzondere, interessante en gelukkige mensen en dat geeft hoop. We leefden drie jaar zo intensief samen, dat nemen ze ons nooit meer af. Wat was het fantastisch om zo lang met z'n viertjes op reis te mogen zijn. We zagen de mannetjes opgroeien van peutertjes tot grote, open, zelfverzekerde mannetjes. Wij zijn nog altijd gelukkig samen, leerden elkaar de afgelopen drie jaar nog beter kennen en kunnen elkaar nog meer waarderen dan we al deden. Leonie is een held, en trouwens ook een lekker wijf. Wat wil je nog meer.

 

Nog even wat veren voor Adam. Hij was de schipper en eindverantwoordelijk voor onze veiligheid. Adam ligt niet snel wakker van iets. Dat heeft mij veel rust gegeven. Hij blijft bovendien koel en kalm als er iets met de jongens is, zoals de kwallenbeet van Mees. Hij heeft enorm veel geleerd op technisch gebied de afgelopen jaren (van Arno via de telefoon). Over technische zaken hoefde ik me dus ook nooit druk te maken. Hij zorgde natuurlijk ook vaak voor vis. Heel stoer hoe hij die grote joekels van de haak af haalde en vervolgens vakkundig fileerde. Fantastisch ook hoe koel en kalm hij Elena de Veerhaven in loodste. Waarschijnlijk was dat de lastigste manouevre van de afgelopen 3 jaar en dan ook nog met talloze toeschouwers. Petje af. Een ding is zeker: zonder Adam had ik zo'n reis nooit ondernomen. En dankzij Adam zijn we allemaal weer veilig thuis. Hij is een held en nog een lekker ding ook!

En dan nog even over Elena. Wat zijn we trots op haar. Ze zal vanaf volgend jaar op haar tweede rondje rond de wereld vertrekken. We wensen haar en haar nieuwe eigenaren een waanzinnig mooie reis.

Wat waren de mooiste plekken?

  1. Los Roques, Venezuela
  2. Tuamotu Eilanden, Frans Polynesie
  3. Vanuatu
  4. Tonga
  5. Nieuw Zeeland
  6. Malediven
  7. Scilly Isles, Engeland
  8. San Blas, Panama
  9. Galapagos
  10. Raja Ampat, Misool en Komodo, Indonesië

(maar de rest was ook schitterend!)

 

Wat waren hoogtepunten?

  1. vulkaan mt. Yasur op Tanna
  2. duiken met 300 haaien in Fakarava, Tuamotu
  3. snorkelen met Manta's in de Malediven
  4. de verjaardag van Chief Jimmy

(maar het waren er natuurlijk veel meer!)

 

Wat waren dieptepunnten?

  1. diefstal van onze buitenboordmotor in Auckland
  2. Mees werd door een kwal gebeten in de Andaman Eilanden
  3. alle navigatieapparatuur vernield door blikseminslag in Papua Nieuw Guinea

(ach ja, die vergeet je ook snel weer en uiteindelijk is het enige dat telt, dat we allemaal weer veilig en gezond thuis zijn.)

 

Hebben jullie storm meegemaakt?

  1. De tocht van Portugal naar Marokko hadden we zwaar weer door de Levante
  2. In de Pacific zijn we platgeslagen door een ‘freak wave'
  3. In Indonesië hebben we verschillende Sumatra's meegemaakt, waarbij we 1 keer geen koers konden houden en 1 keer van onze anker af sloegen midden in de nacht.

Maar ja, wat is storm? Elena kan namelijk heel veel hebben en op Elena voelden we ons altijd veilig.

 

Zijn jullie veranderd?

Dat is moeilijk te zeggen. Mees en Pieter in ieder geval, dat spreekt voor zich. Of wij zelf veranderd zijn, zal de komende tijd wel blijken.

Als laatste willen we iedereen bedanken, die de moeite nam om onze belevenissen te volgen. We sluiten hiermee onze blog af. Dank voor alle enthousiaste reacties op ons gastenboek. Kom af en toe nog even terug, want we werken aan een bestseller over de reis. Weet iemand nog een leuke titel?

 

Veel liefs en tot vlug,

Leonie, Adam, Mees en Pieter