Archief 2012 (januari)

Terug

De rups en de vliegende vis

Ik las net het stukje van Leonie van gisteravond. Wat een heerlijk meske is het toch, ik zou niet weten met wie je zo'n zeiltochtje beter zou kunnen maken!
 
Gisteravond nam de wind wat af en moesten we behoorlijk opsturen om de zeilen vol te houden. Dat is de ellende met een hoge deining,als de wind dan afneemt en de druk in het grootzeil afneemt, dan begint het zeil te slaan bij het gerol van de boot. Om gek van te worden. De oplossing is dan om wat hoger te sturen, zodat de schijnbare wind wat toeneemt (of eenmotorboot te kopen). Het gevolg was dat we vanmorgen behoorlijk ver noordelijk van onze route zaten. Gelukkig neemt de wind overdag weer toe, dus sturen we weer af. En zo zigzaggen we rustig richting Sri Lanka.

Gisteravond trouwens nog even een schrikmoment. Terwijl ik tijdens mijn wacht even 15 minuten mijn ogen dicht doe op de kajuitbank,vliegt er in het pikkedonker een vliegende vis door het luik naar binnen! Luid spartelend ligt hij op de salontafel! Ik dacht dat ik een rolberoerte kreeg. Zelfs Leonie staat naast haar bed. Snel de vis weer overboord en meteen klaarwakker natuurlijk.

's Ochtends loopt er een rups (jawel, nummer 3…) over het aanrecht. Een mooie reden om met de mannen een terrarium te klussen. Mees is inmiddels over z'n zeekziekte heen, dus we bouwen een mooi rupsenhuis met een oude nutellapot en sateeprikkers. Appelschilletjes en blaadjes kool erin. En inmiddels is de rups dood… Stukzitten.

Verder was het een heerlijk dagje. Mooi de hele dagtussen de 7,5-8,5 knopen gelopen, met zo'n 15 knopen wind uit het noordoosten. Elena doet het weer zonder mokken. Heerlijk.

Voor de lunch maakt Leonie wentelteefjes en vooral Mees eet even stevig bij. Neptunus brengt ook nog twee autootjes als verrassing voorde mannetjes, dus het is een feestdag voor ze. En voor ons ook trouwens. Nu zitten we met een Kingfisher biertje, wat toastjes, een keesje en wat nootjes in de kuip. Het mag nog wel even duren.