Een goed begin is het halve werk
Vlak nadat Adam zijn stukje heeft opgestuurd, wakkert de wind aan en gaan we steeds harder. We varen iets ruimer dan halve wind met grootzeil en genua. We tikken zelfs 10,6 knopen aan! Heerlijke zeildag voor ons, maar voor Mees is het afzien. Hij is de hele dag een beetje zeeziek. Hij ligt plat met een kannetje bij zich in de buurt voor-het-geval-dat. Hij eet bijna niks en drinkt maar een paar slokjes water. Aan het eind van de dag is hij in staat om halfliggend een paar potjes Uno met mij te spelen. Hopelijk is hij morgen weer de ouwe. Pieter heeft nergens last van.
Vlak nadat Adam zijn stukje heeft opgestuurd, wakkert de wind aan en gaan we steeds harder. We varen iets ruimer dan halve wind met grootzeil en genua. We tikken zelfs 10,6 knopen aan! Heerlijke zeildag voor ons, maar voor Mees is het afzien. Hij is de hele dag een beetje zeeziek. Hij ligt plat met een kannetje bij zich in de buurt voor-het-geval-dat. Hij eet bijna niks en drinkt maar een paar slokjes water. Aan het eind van de dag is hij in staat om halfliggend een paar potjes Uno met mij te spelen. Hopelijk is hij morgen weer de ouwe. Pieter heeft nergens last van.
Adam test de gerepareerde watermaker en die doet het gelukkig weer goed. Allebei de tanks zitten weer tjokvol! We hadden voor de zekerheid flessen water ingeslagen, maar kunnen dus gewoon weer op onze watermaker vertrouwen.
Ik vind vandaag twee rupsen aan boord. Die zullen wel met groente of fruit zijn meegereisd. Hopelijk blijft het bij die twee. Ik heb nog niet kunnen ontdekken uit welke groente of fruit ze zijn gekropen. De pompoen was het in ieder geval niet, want die hebben we vandaag opgesneden. Aardappelpompoenstamppot met appelmoes (laatste pot Duitse Apfelmus uit Thaise supermarkt) en een plakje kaas (voor de eiwitten, want we hadden geen vis gevangen). Nou ja, we hadden eigenlijk wel een vis gevangen, maar het was een Barracuda en het was vlakbij South Sentinel Island, dus in de buurt van koraalriffen. We hebben geen idee of hier ciguatera (visvergiftiging) heerst, maar willen het risico niet lopen, dus Adam haalt met een tang de haak uit z'n bek met enorme tanden en laat hem vrij. Later op de dag hebben we nog een keer beet. Een hele grote waarschijnlijk, maar bij het binnenhalen breekt de lijn. Morgen hopelijk wat eiwitten in de vorm van een visje bij de maaltijd.
We hebben sinds ons vertrek om 2:00 uur 120 mijl afgelegd. Het is hier nu 19:15 uur. Gemiddeld zo'n 7.2 knopen, dus dat schiet lekker op. Een goed begin is het halve werk.
Ik heb, ondanks slaapgebrek (muggen, Mees nachtmerrie, Adam op marifoon, vertrek midden in de nacht, etc.), genoten van deze eerste dag weer op volle zee met z'n vieren. Natuurlijk vind ik het wel heel zielig voor Mees dat hij zeeziek is, maar hij klaagt niet en we weten inmiddels uit ervaring dat het na een dag over is. Hier op het water in de warme zon realiseer ik me hoe gelukkig ik ben met mijn knappe man en mijn twee kleine heldjes. Iedereen gezond en als gezin bij elkaar. Wat wil je nog meer? Ik hoop dat het altijd zo blijft.
