Inspecties en de scheurkalender
Marloes is er! En Marloes heeft allemaal lekkere
dingetjes uit Holland meegenomen. Het is feest op Elena. We lopen nog
wat door Cowes en eten in de Pier View, dé zeilerspub. Het is er erg
gezellig en de mannetjes vermaken zich met een groep dronken zeilers een
tafel verderop. De volgende morgen vroeg op om naar Hamble te varen,
waar een Engels stel ons zal ontmoeten voor een proefvaart. Het is een
schitterende ochtend.
Marloes is er! En Marloes heeft allemaal lekkere dingetjes uit Holland meegenomen. Het is feest op Elena. We lopen nog wat door Cowes en eten in de Pier View, dé zeilerspub. Het is er erg gezellig en de mannetjes vermaken zich met een groep dronken zeilers een tafel verderop. De volgende morgen vroeg op om naar Hamble te varen, waar een Engels stel ons zal ontmoeten voor een proefvaart. Het is een schitterende ochtend. Voor het eerst in tijden mooi zonnetje, 20 knopen wind en niet koud. Het is een bijzonder geslaagde morgen en de Engelsen zijn enthousiast. Ze regelen een rig check (de mast en de verstaging wordt nagekeken) en ze regelen een algemene inspectie voor woensdag in Southampton.
We varen dezelfde dag nog door naar de haven waar Elena uit het water zal gaan. De volgende ochtend zijn we alweer vroeg bezig met schoonmaken en opruimen. De inspecteur heeft ons gevraagd om zoveel mogelijk vrij te maken, zodat hij de constructie, alle leidingen en alle apparatuur kan bekijken. Dat is een behoorlijke klus. Na 3 jaar zeilen hebben we zoveel spullen verzameld, dat het nergens nog echt leeg is. We proppen alles op ons bed en ik schroef wat panelen los, zodat hij overal bij kan. Leonie, Marloes en de mannetjes gaan naar het zwembad in Southampton, terwijl ik samen met de inspecteur Elena uit het water laat hijsen voor de inspectie. Het is een aardige man en belangrijker, hij is ervaren in het inspecteren van aluminium boten. Gelukkig is hij erg tevreden. Nu maar afwachten wat de Engelsen doen. We vertrekken dezelfde dag nog richting het oosten. Terwijl we wegvaren belt een oud zeilvriendje van Leonie. Hij ligt met de Rainbow, een schitternde klassieke J klasser in de commerciële haven. We maken een kleine detour om even naar hem te zwaaien en die schittende boot te bekijken. We hijsen vervolgens de zeilen en varen de rivier af richting de Solent. De voorspelling is 20-25 knopen wind uit het zuidwesten. Perfecte condities om een eind naar het oosten te varen. Als we de Solent echter opdraaien en afvallen, neemt de wind steeds meer toe. We hebben uitschieters tot 38 knopen, terwijl in de Solent nog redelijk beschut is. We besluiten Portsmouth in te varen en stellen het vertrek nog een dagje uit. We leggen de mannetjes in bed en lossen elkaar in tourbeurt af om koffie en een toetje te eten in het restaurantje aan de haven. We liggen naast een Douaneboot en natuurlijk worden wij er net uitgepikt voor een inspectie. We zijn onder andere in Colombia geweest en nu op weg naar Rotterdam? Ik laat hem ons opblaasbaar wereldbolletje zien met ons streepje erover en hij valt steil achterover. Hij kan maar niet geloven, dat we met z'n viertjes in 3 jaar van Rotterdam naar Rotterdam zeilen. Daarna gaat het allemaal bijzonder vriendelijk en soepel.
Vanmorgen is de wind mooi afgenomen en vertrekken we alsnog om een eind oostwaarts te varen. Het is heerlijk weer. De parasailor gaat erop tot na de lunch. Dan begint het te hard te waaien en vervangen we hem door een uitgeboomde genua. Nu is de wind net helemaal verdwenen en moet de motor aan. Prima dagje. Leonie maakt met de mannetjes een scheurkalender. Het duurt niet lang meer of we zijn weer in Holland!
