's Ochtends varen we door naar de haven van Weymouth. Het regent, dus we nemen de mannen mee naar het Sea Life Centre. Een soort aquarium en pretpark in 1. Het is een groot succes. 's Middags worden we door David opgehaald voor een avondje bij hun thuis. Althans dat denken we.
's Ochtends varen we door naar de haven van Weymouth. Het regent, dus we nemen de mannen mee naar het Sea Life Centre. Een soort aquarium en pretpark in 1. Het is een groot succes. 's Middags worden we door David opgehaald voor een avondje bij hun thuis. Althans dat denken we. Als hij vraagt of we onze tandenborstels bij ons hebben, moeten we snel naar de boot heen en weer om die nog even op te halen. We mogen blijven logeren! Ze wonen in een prachtige opgeknapte cottage op het platteland in een piepklein dorpje op 100 m. van de school en 100 m. van de pub. Een geniale avond, waarbij de kindjes helemaal uit hun dak gaan met al het speelgoed en met Jasper, Sam en Archie. Leonie had al aan Kate laten doorschemeren, dat ze al heel lang geen bad meer had gehad. Kate laat het vollopen, met badschuim en kaarslicht. Leonie ligt als een prinses in bad, heerlijk.
De volgende morgen lopen Mees en Pieter met de andere kindjes mee naar school en nemen een kijkje in de klassen. Daarna mogen we nog de hele ochtend aanklooien in hun huis. We gaan nog maar een keer in bad! Mees en Pieter willen eigenlijk niet meer weg. David brengt ons terug naar de boot.
Terug op de boot varen we weer naar Portland Harbour, waar je gratis voor anker kunt liggen. We varen dwars door een veld 470's, die daar oefenen voor de Olympische Spelen, die hier plaatsvinden. Als we voor anker liggen, varen er supersnelle Moth's vlak langs ons. Spectaculair!
De volgende morgen worden we, net als we willen vertrekken, opgeschrikt door een mayday. Een zeilboot is in problemen aan de rand van de race van The Bill of Portland. Er zijn twee kindjes en drie volwassenen aan boord en ze maken snel water. De oorzaak is en blijft onduidelijk. We zitten aan de marifoon gekluisterd en zijn zelf enorm aangedaan. De kustwacht is echt super professioneel. Binnen 6 minuten hangt er een helikopter boven ze en binnen 25 minuten is ook de reddingsboot er. De kinderen en de vrouw worden door de helicopter van boord gehesen en de reddingsboot weet de boot leeg te pompen en op sleeptouw naar Weymouth te nemen. Iedereen veilig en zelfs de boot gered. Helden zijn het.
We vertrekken zelf vervolgens voor de 24 mijl naar Studland bay. Het is mooi zeilweer. 20 knopen van achter en een redelijk rustige zee. Het helpt dat we een wedstrijdje doen met een grote, maar zware, Discovery 67 dus in no time zijn we in Studland bay. We leggen Elena voor anker en hebben een rustig middagje aan boord, want het regent. Sinds we aan de vaste wal van Engeland zijn, staat de verwarming uren per dag aan. Wat een ellendig weer hier zeg.
De jongetjes verven en zijn de hele tijd in de weer onder begeleiding van Leonie en ik ga aan de gang met het poetsen van al het roestvrijstaal. Komende week komt er namelijk iemand proefvaren met de Elena, dus ze moet er pico bello uitzien!