We zijn er!
Nou we zijn er dus. En we zijn er echt enorm blij om. Het was weer een pittig nachtje en een pittig dagje met veel wind en een hoge zee. Daarbij ruimde de wind gedurende de dag steeds meer, waardoor we steeds scherper moesten varen. Af en toe brak er een golf zo ongeveer recht onder de giek, midden op de boot. Elena schudt dan even al het water van zich af en doet alsof er niets gebeurd is.
De mannen waren de hele dag druk in de weer en hadden nergens last van. Niet eens van het feit dat ze al 2 dagen niet buiten waren geweest. Om 19:30 uur lieten we het anker vallen in Saint Agnes, het zuidelijkste eiland van de Sillies. Het is hier schitterend. We wilden het anker nog even verleggen, toen we goed en wel lagen, maar kregen het met geen mogelijkheid uit de bodem. Hoe we ook trokken en draaiden. Ik kan er wel om lachen, het is alsof Elena vindt dat het wel even mooi geweest is. "Voorlopig ga ik even nergens heen". We liggen in ieder geval muurvast, dus slapen wordt geen probleem. Morgen gaan we weer nadenken.
Nog even de stats. We zeilden 424 mijl in 54 uur, een gemiddelde van 7,85 knopen. De laatste helft dus met 8 knopen gemiddeld. Dat zegt vooral iets over de condities… Thank you for flying Veliger477.
