Onrustige nacht boven mooi koraal
We ankeren laat in de middag. Het is helaas niet zo'n geschikte ankerplek, want het is heel diep (35m.) en het anker ligt op een steile stenige helling vlakbij het eiland (dat overigens niet op onze kaart staat!), en bijt zich maar moeizaam enigszins vast. Het is te laat om nog verder te gaan zoeken naar een betere ankerplek, maar de weersvoorspelling is gunstig.
We ankeren laat in de middag. Het is helaas niet zo'n geschikte ankerplek, want het is heel diep (35m.) en het anker ligt op een steile stenige helling vlakbij het eiland (dat overigens niet op onze kaart staat!), en bijt zich maar moeizaam enigszins vast. Het is te laat om nog verder te gaan zoeken naar een betere ankerplek, maar de weersvoorspelling is gunstig.
En jawel hoor, uitgerekend deze nacht gaat het flink onweren. Daardoor draait de wind en liggen we met ons roer vlakbij het rif. Het anker krabt, maar pakt gelukkig weer. 's Nachts varen is geen optie, want er zijn teveel riffen, die je dan niet kunt zien. We zijn allebei uren wakker midden in de nacht en staren naar onze plotter om te kijken of we niet verder krabben. Eindelijk gaat de wind liggen en kunnen we nog een paar uur slapen. Het is weer goed afgelopen. Soms moet je een beetje geluk hebben...
De volgende dag steken we over naar het volgende atol. Als we gaan snorkelen, ontdek ik dat mijn flippers weg zijn. Gestolen. Ik denk dat in dat stadje, waar we Sammie ineens zagen drijven, iemand de verleiding niet heeft kunnen weerstaan en als afleidingsmanouevre de Sammie heeft losgegooid. Daardoor ontstond de nodige commotie en merkten wij op dat moment niet, dat mijn flippers weg waren. Balen.
Het snorkelen is, ook zonder flippers, weer fantastisch. Het zicht is kraakhelder en het stikt van de vissen. Het is alsof je in een aquarium zwemt, maar de koraalrotsformaties zijn indrukwekkend groot en zouden daar nooit in passen. De jongetjes vinden het mooi om steeds dieper te duiken. Pieter vraagt steeds of je hem diep onder water wilt duwen, vervolgens trapt hij zelf nog wat dieper en als wij ons dan langzaam ongerust beginnen te maken zwemt hij snel weer naar boven. Het water is heerlijk warm. Het is grappig om te zien dat er zoveel verschillen zijn per atol en zelfs per eiland. Soms is het water warmer of juist kouder, soms is het zicht nog beter, soms is het koraal schitterend, soms zijn er vooral veel vissen. We zien ook vaak Spinner dolfijnen. Die draaien om hun as, terwijl ze uit het water springen. Dat levert spectaculaire shows op.
We liggen inmiddels alweer bij een volgend onbewoond eiland. De jongens verzamelen vissersboeitjes op het strand en rijgen ze aan een lijn. Overal om ons heen zijn resorteilanden. We horen dat het resort waar we nu vlakbij liggen een onderwaterrestaurant heeft, vlak aan het rif. Je eet dan in een natuurlijk aquarium. We informeren naar de mogelijkheid om er te eten. Geen probleem! Twee personen, 800 dollar. Ex drank... Het wordt macaroni met vis, op de Elena.
