Archief 2012 (mei)

Terug

Three guys and a bucket

We liggen nog twee dagen in Palermo, omdat het buiten te hard waait. Het is woensdag, moederdag in Sicilië, dus ik ga met de mannen aan de slag om wat moois te maken. We gaan alle drie tekenen. Ik vraag de mannen, wat ze denken dat mamma mooi vindt om te krijgen. Mees tekent een mannetje op een racemotor, Pieter tekent allemaal P's van Pieter… We kopen ook nog een Italiaans setje lingerie voor mam, waarvan we unaniem vinden, dat het "sexy" is (wat de volgende dag overigens weer geruild wordt, omdat we schijnbaar iets teveel push up uitgezocht hadden.)


We liggen nog twee dagen in Palermo, omdat het buiten te hard waait. Het is woensdag, moederdag in Sicilië, dus ik ga met de mannen aan de slag om wat moois te maken. We gaan alle drie tekenen. Ik vraag de mannen, wat ze denken dat mamma mooi vindt om te krijgen. Mees tekent een mannetje op een racemotor, Pieter tekent allemaal P's van Pieter… We kopen ook nog een Italiaans setje lingerie voor mam, waarvan we unaniem vinden, dat het "sexy" is (wat de volgende dag overigens weer geruild wordt, omdat we schijnbaar iets teveel push up uitgezocht hadden.)
 
En dan vertrekken we 's middags voor de 196 mijl naar Sardinië. We weten dat het nu nog hard waait, maar het weerbericht zegt, dat het snel minder moet worden. We moeten weg, omdat Philine en Michiel vandaag met de kindjes in Sardinië aankomen. Buiten de beschutting van de haven poeiert het inderdaad nog. Buiten de beschutting van de baai is het ronduit onprettig. Zeer hoge zee, zeer harde wind. Mees gaat in de eerste ronde al knock out (spugen), Pietje volgt in ronde 2 en ik ben na 3 rondes geveld. Het is ruim een jaar geleden, dat ik kotsend boven een emmer hing, maar vandaag dus weer. Zelfs Leonie is zeeziek, maar hoeft gelukkig niet te spugen. Elena doet ondertussen gewoon haar werk. Vaart hoog aan de wind gewoon hard de goeie kant op. Ondanks dat er golf na golf over de hele boot spoelt, blijft alles binnen gelukkig droog. Mooi om te zien, dat de zwakke schakel de bemanning is en nooit de boot. Natuurlijk doet het weer alweer niet wat het moet doen volgens het weerbericht en wordt het pas tegen de ochtend wat beter. Schade: twee bedden en de speelkamer ondergespuugd. Eén mastkar kapot en de hele boot ruikt zuur.
 
Het gekke is, dat het tot nu toe lijkt, alsof het in de Med ofwel te hard waait of niet. Sinds vanmorgen staat de motor alweer aan en is het windstil. Nog 45 mijl en dan zijn we er. Philine en Michiel hebben in hun huisje een wasmachine, die zal de komende dagen full time aan staan. We blijven de komende week in Sardinië liggen, omdat ook Paul en Daan en de kindjes hier een huisje gehuurd hebben. Het wordt gezellig!!